De man en zijn motor, Ikzoekeenmotor.nl, Interviews, MotorSport

Arie Hogerwaard, reed 65 motorfietsen!

Een reactie plaatsen

Als je veel hobby’s hebt, dan is het moeilijk om alles bij te houden. Als de weersomstandigheden fijn zijn, ga ik liever zelf rijden dan dat ik “sleutel aan deze website”. Sleutelen is niet mijn passie overigens. Schrijven, motorrijden, en met motorrijders kletsen wel. Zo maakte ik afgelopen woensdag een stop op de Grevelingen. Daar kun je net voor Bruinisse heerlijk parkeren, en een lekker patatje verorberen. En natuurlijk raak je dan aan de praat.

Afgelopen keer ontmoette ik Arie Hogerwaard. Ik bewonderde zijn Aprilia, en eerlijk gezegd met een verwondering dat deze gepensioneerde Rotterdammer met een buikschuiver reed. Ik sprak hem aan, en daar ging Arie.
Er kwamen verhalen los, waar zwartwit foto’s bij horen. Arie rijgde zijn hele leven aan elkaar met motorverhalen.

Binnen enkele minuten stonden we met een clubje mensen naar hem te luisteren. Races op Assen, ongevallen, ziekenhuizen, sleutelbenen, alles kwam aan bod. We hebben de afspraak gemaakt dat ik hem deze zomer ga bezoeken in De Hoekse Waard, voor een uitgebreid interview op film.

Toen Arie op zijn Aprilia stapte en leunend door de bocht het parkeerterrein afgleed zag ik een souplesse waar menig motorrijder van net 20 jaloers op is.

Arie Hogerwaard heeft motorverhalen waar elke motorrijder warm van wordt. Het zou me niets verbazen als er geen bloed maar olie door zijn aderen stroomt. Uiteraard vroeg ik hem meteen om zich even voor te stellen aan onze lezers. Dus bij deze de bekende 10 vragen. Binnenkort dus meer over Arie….. (Wordt vervolgd!)

Wie ben jij, waar kom je vandaan?

Ik ben Arie Hogerwaard en kom uit Goudswaard. Geboren in Rotterdam en daar gewoond tot mijn 30 jaar, ik ben 68 jaar nu.

Heb je vroeger eerst brommer gereden, wat was dat voor brommer?

Mijn eerste brommer was een Puch daarna Zundapp en Kreidler.

Wanneer kocht jij je eerste motor en wat was dat voor een motor?

Mijn eerste motor was een Yamaha 180 cc tweetakt.

Ben jij een “mooi weer”rijder of doorrijder?

Ik rij zomer en winter zolang het wegdek goed berijdbaar is. Mijn passie voor motoren zit in mijn hart.

 

 

 

 

 

Stel je wint een grote prijs in de loterij,wat voor motor zou je kopen?

Een Vyres met naafbesturing en Ducati-blok.

Wat was de mooiste rit die je ooit reed?

Een spannende rit over de Nordschleife op de Nürburgring.
Staat er nog een bijzondere toertocht op je bucketlist?
Niet echt, ik rij hoofdzakelijk korte snelle ritten.

Denk je al aan een volgende motorfiets?

Nee hoor, ik ben momenteel in het bezit van 3 motoren waar ik regelmatig op rij. Als ik terugkijk op alles wat ik gehad heb, dan ben aan nummer 65 bezig. Kan dus zeggen dat ik wel enige ervaring heb.

 


Wat heeft motorrijden jou gebracht in je leven?

Heel veel narrow escapes en fantastische momenten van puur genot.

Wat heb ik je nog niet gevraagd?

Ik heb een race carrière achter de rug bij de N.M.B. Ik heb 250-350-500 gereden in de periode 1975 tot en met 1979. Daarna ben ik gestopt en vele jaren later weer in België de Endurance wedstrijden bij club M.E.T. gereden. Ook veel circuitdagen op Assen en Zolder afgewerkt. Mijn beste en snelste motor vond ik de Yamaha R1 uit 2007. Maar op de Suzuki 750 (4 stuks) heb ik ook veel lol gehad. Aprilia rsv en tuono en Falco zijn ook mijn favoriete fietsen, ik hou erg van V-twins.

PS, redactie: Zoals we eerder al vermeldde, we gaan Arie nog uitgebreider interviewen deze zomer.

Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen

Motorreizen, we blijven plannen maken!

Een reactie plaatsen

Van onze “vaste schrijver” Bert Harte van Bharte-Reizen krijgen we regelmatig mooie verhalen. Uiteraard wordt de hele reiswereld momenteel stevig beperkt door het Corona virus. Kijkend naar de toekomst blijven we plannen maken. Bert schreef dit artikel aan ons:

“Wat hebben we toch een mooie hobby! Op twee wielen voel je je vrijer dan ooit tijdens de Corona-crisis. Veilig in je pak met helm en handschoenen, geen anderhalve-meter-regel (wel afstand in het verkeer houden natuurlijk!) en minder verkeer op de weg.

We mogen blij zijn zoveel individuele vrijheid te kunnen hebben in Nederland tijdens de beperkende maatregelen; in vele andere landen mag je alleen voor noodzakelijke dingen de straat op. Ik heb regelmatig contact met mensen in de landen waar ik reizen organiseer. In Zuid-Afrika mag je alleen om boodschappen via de kortste route van huis en terug en moet je een bewijs bij je dragen waaruit blijkt waar je woont zodat die route gecontroleerd kan worden. Er zijn veel controles en en ga je een straatje te ver om, dan riskeer je een hoge boete.

Hoe anders is het in Taiwan, waar men met mondkapjes de straat op mag en vrijwel probleemloos gebruik kan maken van het OV. Wel zijn niet-belangrijke reizen verboden. Zoals familiebezoek in een dorp of stad verder weg en toeristische uitjes.
In België protesteren motorrijders via Facebook voor het recht hun hobby te beoefenen zoals iedere andere recreatieve sport die wel is toegestaan.

Langzaam maar zeker zullen landen weer open gaan en reizen weer mogelijk worden. Zodra het weer mogelijk is zonder hinder (quarantaine, extra controles) naar een land te reizen waar ik mooie motortochten heb klaarliggen, zal ik het laten weten. En heb je je oog al laten vallen op 1 van die landen? Stel gerust je vragen; via e-mail, telefoon, messenger … aarzel niet!
Misschien kan je je droomreis eerder waarmaken dan gedacht!”

Voor meer info kun je terecht op Bharte Reizen.

Ikzoekeenmotor.nl, Tussendoor, Van de redactie, Veiligheid op de motorfiets

Zichtbaarheid op de motorfiets

Een reactie plaatsen

Zichtbaarheid op de motor. Naast je remmen en sturen is je totale gedrag enorm van invloed op je veiligheid. Ben jij goed zichtbaar? Val jij op?

Een opvallende helm draagt bij aan je zichtbaarheid!

Uit onderzoek is gebleken dat heel veel motorongelukken te maken hebben met het feit dat de andere verkeersdeelnemer (vaak de automobilist), de motorrijder niet gezien heeft. De rijpositie is ongelooflijk belangrijk. Onverwacht gedrag op de motor, zeker bij drukke verkeerssituaties, zijn niet echt verstandig. Tijdens filerijden wil dit nogal eens verkeerd gaan. Wat doe je bij mindere weersomstandigheden? Valt je kleding op? Je helm? Heb je je licht aan staan?

Motorrijders Aart en Peter van MOTORFIETSBLOG schreven er zeer uitgebreid dit artikel over. Iedere motorrijder heeft het ooit allemaal geleerd. Het kan, gezien de dagelijkse krantenberichten, niet vaak genoeg herhaald worden.

Ikzoekeenmotor.nl

Niergordel, we gaan het eens proberen

Een reactie plaatsen

Niet dat ik van het motorrijden last heb gekregen van mijn rug. Nee, dat was al jaren aanwezig. Voor velen bekend, is de onderrug, rondom het zogenaamde si-gewricht vaak een probleem. Als ik dan ook nog eens een middagje wil sturen dan merkte ik al snel dat bij ritten richting de 200 km de rug op begon te spelen.

Van een bevriend fysiotherapeut kreeg ik de tip om eens een ‘niergordel’ te proberen. Deze wordt normaliter vooral gebruikt door bijv motorcrossers om ervoor te zorgen dat je ‘nieren niet gaan wandelen’.  De fysiotherapeut legde me uit dat een niergordel tevens zorgt voor balans rondom je onderste ruggewervel. Het houdt je rug recht. Gelukkig rij ik een toermotor waar ik goed rechtop zit, en de niergordel zorgt voor wat extra stevigheid. Ik had er al eentje geleend en inderdaad, na een lange rit, veel minder klachten. Vandaag heb ik bij Motorkledingstore in Breda deze niergordel aangeschaft. Merk: AlpineStars. Over aan aantal ritten ga ik jullie melden of deze nog beter helpt dan de standaard niergordel die ik al testte. Wordt vervolgd dus.

De man en zijn motor, Interviews, Motorreizen

Willem Laros, op de motor door Europa

Een reactie plaatsen

Wie ben jij? Waar kom je vandaan?

Willem Laros: als iemand dat roept dan reageer ik. Hoewel ik ook een oom had en een neef heb die zo heetten. Geboren in Delft (1953), daarna verhuisd naar Rotterdam, Den Haag, Zoetermeer, Roosendaal en sinds ruim een jaar nu Bergen op Zoom. Getrouwd (1973), twee kinderen, twee kleinzoons.

Noorwegen

Heb je vroeger eerst brommer gereden? Wat voor bromfiets was dat toen?

Mijn oudere broer was een verwoed sleutelaar aan brommers. Mijn eerste was een Mobylette – met pookje – en daarna werd het afwisselend een Puch of een Tomos. Hoog stuur, afwisselend met twee of drie versnellingen. Mooie kampeervakanties op de Veluwe met mijn broer. Westerse knullen, Veluwse meisjes.

Wanneer kocht jij jouw eerste motorfiets en wat voor een motor was dit?

In de jaren zeventig haalde ik mijn motorrijbewijs: blauwe L achterop en rond je huis – Den Haag toen – oefenen, niet de snelweg op. Dat deed ik op mijn eerste motor, een Honda F350 (viercilinder). Naaimachientje, maar niet te veel vermogen. Op de snelweg was 110 km/h al heel wat. Zonder tegenwind althans.

Ierland

Een collega van mijn vader reed BMW en onderhield die ook zelf. Mijn BMW R60/6 – gebruikt gekocht bij Motor Houtrust (Pim – nu doet zijn zoon het) in Den Haag/Scheveningen – ging daar dus ook in onderhoud. Daarna kwam er een K75: een driecilinder met een in de lengte geplaatst blok. Geweldige motorfiets. Zwart met een hele dunne, goudkleurige bies, speciaal door Pim in Duitsland besteld. In die tijd was ik motorfietsen gaan testen voor het Algemeen Dagblad: elke twee weken een kwart pagina op de autopagina van Paul Krol (wie kende hem niet in die tijd). Daar waren spectaculaire motoren bij. De Honda CX Turbo was bij de introductie een sensatie (en gevaarlijk: bij 80 km/h ging het voorwiel nog omhoog), de CBX ook. Met de verschillende Harleys had je altijd en overal aanspraak. Ik had een vette primeur met mijn interview – in Engeland – met Lord Hesketh, de man achter de Hesketh V1000. Mislukt project, want veel te duur. Maar wel mooi…

Vervolgens deed de GS zijn intrede in mijn schuur. Geen idee meer of dat nou een 1000, 1100 of 1200 cc was. Zwart, met gele buddyseat. De motorfiets werd ingezet voor woon-werk, maar vooral ook voor ritten met motorclubs, weekenden kamperen en vakanties in heel Europa. Mijn echtgenote is ooit bijna in slaap gevallen achterop, zo lang waren de ritten soms…

De laatste jaren maakte ik mijn toeristische reportages voor Moto73 op achtereenvolgens een Suzuki V-Strom 650 (fijne 140.000 km waren dat) en een V-Strom 1000 (ook nog eens 85.000 km). Geweldige motoren beide.

Ben jij een “mooi-weer-rijder” of een “door-rijder”?

Toen ons samenzijn resulteerde in de geboorte van eerst een dochter en daarna zoon volgde er een motorloos tijdperk. Voor eerst het blad Motor, daarna Promotor en uiteindelijk Moto73 begon ik later reisreportages te schrijven: de diverse importeurs stelden daarvoor steeds een motorfiets beschikbaar. Gratis publiciteit, want natuurlijk noemde ik de motor en zag je deze ook op de foto’s die eerst een meereizende fotograaf maakte. Later ben ik zelf gaan fotograferen en ging er vaak een vriend met motor mee: zo kon ik tenminste een rijdende motorfiets in het landschap fotograferen.

Noorwegen (en dit soort foto’s maak je dus niet alleen)

Die reportages in Europa betroffen doorgaans drie overnachtingen. Mooi weer was geluk, maar met beestenweer moest er toch worden gewerkt. Ik heb dus menig buitje op mijn helm gehad. Tot natte sneeuw aan toe (Oostenrijk). In Zweden reed ik ooit drie dagen lang in de stromende regen… niets was meer droog en de ketting kraakte bij gebrek aan smering.

Stel: je wint een flinke prijs in de loterij. Welke motorfiets zou je dan kopen?

Met de auto ben ik intussen ‘hybride’ gegaan, de motorfiets zou zeker een elektrische worden. Ik hoop namelijk dat mijn kleinzoons en al hun leeftijdgenoten ook nog iets aan deze wereld hebben. Waar ik een (kiezel)steentje kan bijdragen doe ik dat. Onze camper is helaas een – schone, want nieuwe – diesel: er is domweg nog geen andere keuze.

Wat was de mooiste rit die je ooit reed?

Oostenrijk

Die vraag krijg je als toeristisch journalist vaak. En hij is nauwelijks te beantwoorden. Puur landschappelijk is rijden in de bergen geweldig: Oostenrijk, Zwitserland, Noord-Italië. De Alpen en de Dolomieten. Bekende en onbekende passen: heerlijk. De Grand Tour of Switzerland: ik deed deze helemaal. The Wild Atlantic Way in Ierland: schitterend. IJsland en de Faeröer: wat een geweldige ritten  waren dat! Met een vriend die in Stavanger woont reed ik naar en op de Lofoten. Veel (!) onvergetelijke kilometers. Corsica, ook heel bijzonder. En ik houd ook erg van het zuidoosten van Denemarken (Møns Klint). Het zuiden van Zweden: de Wallander toer! Maar ook in eigen land genoot ik van bijvoorbeeld bezoeken aan wijnboeren in de Achterhoek. En Luxemburg mag echt niet onvermeld blijven!

Staat er nog een bijzondere toertocht op je bucket-list?

Ik ben enige tijd bezig geweest om een reportage in Zuid-Afrika te maken. Daar is helaas nooit iets van gekomen. Ik was destijds regelmatig in dat land om (natuur)fotocursussen te geven en hoopte dat een keer te kunnen combineren. Het is er niet van gekomen. Intussen vind ik al enige tijd dat vliegen louter voor plezier niet meer kan – dus Zuid-Afrika is daarmee een praktisch onbereikbare bestemming geworden. Het antwoord op deze vraag is dus: nee.

Willem, wat wil je nog vertellen aan onze lezers?

De grootste groep motorrijders anno nu bestaat uit keurige (groot)vaders die graag een mooie rit maken. Het imago wordt bij niet-ingewijden helaas bepaald door een uiterst kleine groep verkeershufters die met veel lawaai de ene na de andere verkeersovertreding maken, meestal te hard rijden. Jammer. Jammer vind ik ook dat criminele bendes in de media vaak ‘motorclubs’ worden genoemd. Wat ze helemaal niet zijn uiteraard.

In de enkele honderdduizenden (!) kilometers die ik reed heb ik nooit een ernstig ongeval gehad (wel gezien…). Het ergste was nog een auto die mij van achteren aanreed toen ik remde voor een file die ontstond, bij Woerden. De gladde zool van de chauffeur gleed van zijn rempedaal af, verklaarde hij later. Ik werd gelanceerd, de GS was total loss maar ik kwam met de schrik vrij. Ja, ik reed nooit een centimeter zonder beschermende kleding.

De ergste ‘motorpech’ was een lekke radiateur van de V-Strom 1000, veroorzaakt door steenslag. Vanuit Normandië is de motor toen twee weken later met pechhulp naar de Nederlandse dealer vervoerd, ik reed met drie TGV’s naar Rotterdam.

Het motorrijden heeft mij enorm veel plezier bezorgd en ik heb heel veel van Europa gezien. En ik kreeg er nog voor betaald ook. Desondanks ben ik nu gestopt met motorrijden. Want er zijn andere tijden aangebroken. Die ook heel aangenaam zijn.

Tip redactie: Voor meer prachtige foto’s van Willem Laros, kun je kijken op de website van Willem D A Laros

Gastcolumns & blogs, MotorSport

Het zijn roerige tijden – gastblog door Rob Hartog

Een reactie plaatsen

Het zijn roerige tijden.

De wereld staat op zijn kop, zo ook in de motorsport. Normaal gesproken zouden de eerste wedstrijden al zijn verreden van het nieuwe raceseizoen in Engeland. Maar de huidige situatie ligt toch echt even anders. Met deze blog wil ik (Rob Hartog) jullie op de hoogte brengen van de huidige ontwikkelingen omtrent het 2020 motorsportseizoen.

Gelukkig zijn de mensen om mij heen, inclusief mijzelf, in goede gezondheid. Laat ik beginnen met uit te spreken dat ik hoop dat ook voor jullie geldt. In de huidige situatie is niets vanzelfsprekend!

Dit hebben we nog nooit meegemaakt
Het moge duidelijk zijn; momenteel is de gezondheid voor een ieder het belangrijkst. Reden om voor praktisch de hele wereld in te grijpen met maatregelen. Maatregelen die iedereen treft. In het bedrijfsleven, de sport en de dagelijkse dingen. Vanzelfsprekend levert dit grote uitdagingen en veel vraagtekens op.

Seizoensplanning 2020
In februari was mijn eerste kennismaking met het nieuwe Bike Devil MV Agusta team uit Engeland. Het was een goede vuurdoop en ik was onder de indruk van de 3-cilinder motor. Vervolgens waren er nog een aantal testdagen gepland eind maart en begin april en zou het seizoen half april van start gaan. Momenteel zijn motorsportevenementen in Engeland uitgesteld tot 1 juni. In Nederland en onze directe buurlanden zijn grote evenementen verboden tot 1 september. Daar zit nogal een gat tussen. Realistisch gezien zou je denken dat Engeland niet anders kan dan soortgelijke maatregel invoeren, zeker gezien de hoge corona-cijfers die zij nu hebben.

In de tussentijd doe ik wat ik kan om klaar te zijn voor de eventuele hervatting. Mijn werk bij Tata Steel gaat door en dit kan ik zo’n twee dagen per week vanuit huis doen. Aangezien veel andere zaken komen te vervallen of niet door kunnen gaan, kan ik eigenlijk nog meer fysieke trainingen doen dan normaal. Op sommige vlakken, zoals krachttraining, moeten we wel alternatieven bedenken. Maar er is altijd wel een manier; bijvoorbeeld oefeningen in de buitenlucht.

We houden de ontwikkelingen in Engeland scherp in de gaten. En we houden nauw contact met het team. Zij zijn overigens nog steeds positief gestemd over een eventueel vervolg van het 2020 seizoen. Natuurlijk brengt het ook voor ons veel onzekerheden en vraagtekens met zich mee. Organisatorisch, maar ook het financiële aspect. Voor nu én voor de toekomst.

Stay safe
Zoals gezegd is natuurlijk de gezondheid het belangrijkste aspect. Maar onvermijdelijk levert dit grote gevolgen op voor de maatschappij en het bedrijfsleven. Ondanks de onlangs aangekondigde versoepeling van de maatregelen, zullen er ongetwijfeld harde klappen vallen. We hopen dat iedereen de tijd zo goed mogelijk door kan komen en waar nodig de kracht vindt om door te gaan in welke uitdaging er dan ook voor jullie mag staan! Stay stafe, stay strong.

Sportieve groet,
Rob Hartog

(deze tekst is geplaatst in overleg met, en na goedkeuring door, Rob Hartog)

De man en zijn motor, Ikzoekeenmotor.nl, Interviews, Motorreizen

Hans den Ouden leed aan MMS (het Multiple Motorcycle Syndrome)

Een reactie plaatsen

Wie ben jij? Waar kom je vandaan?

Ik ben Hans den Ouden en ik ben geboren in Rotterdam in 1953. Ik ben getogen op Curaçao en door toeval weer in de buurt van Rotterdam terecht gekomen. Ik ben sinds anderhalf jaar met pensioen, dat had ik jaren eerder moeten doen. Ik kom uit een reislustig nest. Mijn ouders waren allebei gaan varen na de oorlog. Mijn vader voer zo’n negen keer van Nederland naar Indonesië als scheepsarts. Mijn ouders hebben elkaar op een schip ontmoet en zijn in Indonesië getrouwd in 1949. Na een korte interval in Nederland zijn we vervolgens naar Curacao verhuisd. De rest van mijn familie is ook vertrokken in die jaren, deels naar Canada en een broer van mijn moeder woonde jaren in Japan en later in Hong Kong.

 Ik was altijd meer met de zee bezig dan met het land. In mijn jeugd was ik vooral aan het zeilen en later aan het duiken. Mijn toenmalige schoonvader was duikinstructeur en ik werd dus al gauw ingezet als assistent.  Ik wilde in die tijd marien-biologie studeren, maar een bezoek aan de Calypso van Jacques Cousteau deed mij daar van afzien. Dat ging uiteindelijk negen maanden per jaar om olieboren. Vervolgens wilde ik met een zeilboot de wereld over. Maar daar kwam gezin en werk tussen. Ik vaar nog wel steeds graag en dan vooral op schepen van anderen op de Noordzee, maar ik heb ook wel op de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee gevaren.

Daarna wilde ik in de ontwikkelingshulp gaan werken in Kenia. Maar dat verhaal liep ook dood.

Op enig moment had ik een collega en diens man was helemaal lyrisch over motorrijden en zo sloeg de vonk over en ben ik ook gaan rijden. Daarnaast las ik veel reisverhalen, zoals Zen and the Art of Motorcycle Maintenance van Robert M. Pirsig en het boek van Ted Simon, Jupiter’s Travels. Dat leidde er allemaal toe dat ik ben gaan rijden.

Heb je vroeger eerst brommer gereden? Wat voor bromfiets was dat toen?

Ja ik heb een NSU gehad met drie versnellingen en daarna nog twee andere waarvan ik me niet meer kan herinneren van welk merk ze waren. Een was groen en de laatste geel. Dat brommer rijden had niets met motorrijden te maken maar meer met onafhankelijkheidsdrang. We woonden toen op Curaçao waar nauwelijks openbaar vervoer was en fietsen was niet te doen in de warmte. Dus tussen 16 en 18 reed bijna iedereen in mijn vriendenkring op een brommer. Velen hadden er een NSU want dat waren afdankertjes van de Shell.

Wanneer kocht jij jouw eerste motorfiets en wat voor een motor was dit?

Mijn eerste motor was een BMW K100, de “flying brick” van 1984. Ik kocht hem in 1993. Eigenlijk vond ik het niks, topzwaar en hij reed ook niet fijn. Na een jaar begon er van alles aan te mankeren en dacht ik “weg ermee” Ik was een keer ergens en daar hing zo’n grote poster van een nieuwe motor, een BMW R1100 RS, een fel rode. Dat was de nieuwe boxer toen, begin jaren 90. Ik kreeg die poster mee en die heb ik in mijn werkkamer opgehangen. Nadat ik er een jaar naar gekeken had, heb ik hem gekocht, inderdaad een rode. Dat is de motor die ik het langst gehad heb, acht jaar. Op een gegeven moment ging ik met een Amerikaanse vriendin een tocht maken van 8000 km aan de oostkant van de VS, ik mocht van een vriend van daar een BMW R1100 GS lenen. Toen ik thuiskwam heb ik meteen mijn toenmalige motor ingeruild voor een BMW R1200 GSA en sindsdien is dat “mijn” motor. Ik ben inmiddels aan de zesde bezig, want er zijn er twee gestolen uit mijn eigen garage nota bene.

Ben jij een “mooiweer-rijder” of een “door-rijder”?

Ik heb jaren lang woon-werk gereden, het hele jaar door en daarnaast nog de pretkilometers. Zodoende kwam ik aan 50-55.000 km per jaar. Soms was het lastig want ik hield er nooit zo van om te rijden als het sneeuwde en het gebeurde wel eens dat je na een nachtdienst naar huis moest en dan het intussen gesneeuwd. Dan is het wat  minder leuk. Ik had wel een pekelfiets in die tijd. Nu ben ik een mooiweer rijder, mits we niet op reis zijn. Want we zijn eigenlijk meer reizigers op de motor dan toerrijders of toeristen.

Stel: je wint een flinke prijs in de loterij. Wat voor motorfiets zou je dan kopen?

Ik heb een fantastische motor. Weliswaar een Jack of all Trades, Master of none. Een BMW R1250 GSA. Toen ik jonger was had ik altijd meerdere motoren, want ik leed aan het MMS, ofwel het Multiple Motorcycle Syndrome. Maar ik kan er toch maar op een tegelijk rijden, dus daar beperk ik me nu toe en ze zijn duur genoeg. Vorig jaar zijn we in totaal vijf maanden onderweg geweest.

Wat was de mooiste rit die je ooit reed?

Ik ben al op veel plekken geweest in Europa en daarbuiten zodat dit een lastige vraag is om te beantwoorden. Onze reis door Canada en de USA vorig jaar, 26.000 km in drie maanden- daar waren wel heel mooie stukken bij. Vooral Monument Valley en de Valley of the Gods waren spectaculair. Maar ook de tochten met Siem Edink in de Himalaya waren heel bijzonder. Eigenlijk zouden we nu ook in India zijn, in Himachal Pradesh en Kashmir, samen met Siem en David. Maar ja de corona crisis maakt dat onmogelijk.

Je maakt wel wat mee zo onderweg, in India sprong er een kalf voor mijn motor met wat blikschade tot gevolg. Toevallig was net iemand ons aan het filmen dus ik heb er ook nog beeld van. In Nepal trof ik een tegenligger, die in blinde bocht, vier vrachtwagens inhaalde. Dat was pijnlijker en gaf wel wat gedoe en pijn.

Op de Dempster Highway in het noorden van de Yukon in Canada reden we in twee dagen 7 keer lek. We kunnen nu dus heel goed banden pluggen en ook langs de kant van de weg de banden vervangen als het nodig mocht zijn.

Staat er nog een bijzondere toertocht op je bucket-list?

Wat ik heel graag wil doen is van Tierra de Fuego naar Alaska rijden. Het plan was om dit najaar te vertrekken als het voorjaar begint in Patagonië. De overtocht van de motoren is al geboekt. Alleen zit ook hier de corona in de weg.  Er zit eigenlijk geen tijdslimiet aan deze reis want we komen aan als we aankomen en we kunnen desnoods altijd de reis een tijdje onderbreken, mocht dat noodzakelijk zijn.

 

Denk je al aan een volgende motorfiets?

Ik heb serieus gekeken om de volgende reis te gaan maken met de Yamaha Tenere 700. Maar de totale investering voor twee motoren er bij vond ik te ver gaan en de BMW’s hebben we nu eenmaal. Ik had het idee om die Yamaha’s dan bij mijn familie in Canada te stallen, zodat we nog eens terug kunnen. Ik heb veel motorrijdende neven daar, dus dat zou wel lukken. Maar uiteindelijk staan de BMW’s in Nederland  weer af te waarderen als we daar zijn.

Wat heeft motorrijden jou gebracht in je leven?

Motorrijden is voor mij een manier van reizen, geen enkele andere manier van reizen brengt je het zelfde. Ik heb ook wel eens naar een campertje gekeken, maar het probleem is dat ik aan autorijden weinig plezier beleef. Ik zal nooit een stukje gaan toeren met de auto. We hebben een tijdje een cabrio gehad, we zijn er een keer mee weggeweest naar de Eifel. Het was prachtig weer en ik zat continu te denken, waarom ben ik hier niet met de motor? Vroeger reed ik veel harder dan nu, ik heb nu meer plezier in het reizen dan alleen maar zo hard mogelijk te rijden. Reizen is geen wedstrijd en een ongelukje tijdens een reis in  een afgelegen gebied heeft heel andere consequenties dan in Europa. Ik ben erg blij dat mijn vrouw net zo dol is op reizen en motorrijden als ik. En ook niet voor een kleintje vervaard is, zowel op de motor als daarbuiten.

Wat heb ik je niet gevraagd, en wil jij mogelijk toch nog kwijt?

Het is heerlijk om te rijden, maar daarnaast hebben we ook nog andere hobby’s. We duiken samen en deden al menige duikreis, ook naar verre buitenlanden. Ook proberen we onze conditie op peil te houden door veel te lopen en te fietsen, want hoe ouder je wordt, hoe belangrijker het is om op kracht te blijven. Ik wil me ook nog eens meer toeleggen op off-road rijden. Immers 80% van de wegen buiten Europa is onverhard en zo’n zware all-road is ideaal voor reizen, maar vergt wat meer van je techniek en rijvaardigheid dan een lichter apparaat.

Wie onze reizen wil volgen kan terecht op de FB pagina “Motorcycle Travels” (ook wel hansendiaopreis)

Je kunt ook terecht op mijn Youtube Kanaal.

 

 

De man en zijn motor, Ikzoekeenmotor.nl, Motorkleding & motorhelmen

Andrew Thijssen zal de passie voor motoren nooit verliezen!

Een reactie plaatsen

Wie ben jij? Waar kom je vandaan?

Andrew Thijssen, 4-7-1963; geboren Ottawa Canada en ik ben woonachtig in Stevensbeek.

Heb je vroeger eerst brommer gereden? Wat voor bromfiets was dat toen?

Ja, ik ben opgegroeid in St Anthonis in de jaren 70 en 80, daar vond toen jaarlijks de “motocross der Azen” plaats. De oudere jongeren onder ons kennen dat vast nog wel. Wij waren altijd in de weer met cross brommers. Toen ik 16 werd wilde ik natuurlijk een wegbrommer, dat moest en daar keek je maanden naar uit. De eerste was een Benelli T50. Ik was zo trots als een pauw, ik voerde hem op en reed hem meteen total loss tegen een auto. Daarna kreeg ik een Fantic Gran turismo … we spreken over 1979. Toen bestond de brommer wereld  uit Puch, Kreidler en Zundapp.  Deze Fantic  was een heel bijzonder Italiaantje met een heus buizenframe. Dat was toen heel “echt ”in vergelijking met de geperste plaat frames van de meeste andere bromfietsen.

Wanneer kocht jij jouw eerste motorfiets en wat voor een motor was dit?

Ik moest van mijn ouders eerst mij auto rijbewijs halen, dat betaalden zij. Mijn motorrijbewijs liever niet, maar als ik dat toch wilde moest ik dat zelf betalen. Dat deed ik dus. Mijn eerste motor was een Honda CB750 uit 1976, een omgebouwd exemplaar naar een racer .. zo ging dat toen.. we schrijven 1984, ik was net 21 jaar. Binnen 2 weken werd de grote schrik van mijn ouders waarheid. Ik knalde frontaal op een afdraaiende auto … heel veel geluk gehad dat ik er nu nog ben.

Ben jij een “mooiweer-rijder” of een “door-rijder”?

Ik rijd het hele jaar door, al die jaren. De laatste jaren is dat geen enkel bezwaar meer.

Stel: je wint een flinke prijs in de loterij. Wat voor motorfiets zou je dan kopen?

Nu zou ik de allernieuwste elektrische motor kopen die er op dit moment verkrijgbaar is. Dat zou op dit moment de laatste versie van een Energica Ribelle + zijn, of een Zero SR/S met  12 Kw lader. De voorkeur gaat uit naar de Zero SR/S.

Wat was de mooiste rit die je ooit reed?

Ik heb heel veel mooie ritten gereden, een van de bijzonderste was wel de motorrit via het toen nog “oostblok” naar Turkije. Dat was nog in de tijd van het ijzeren Gordijn. Het jaar ervoor (1987) naar Kreta.  Maar ook net na de val van de muur …  naar de Ukraine … of door het binnen land van Spanje naar de Pico Veleta .. of de vele ritten door de Oostenrijks, Zwitsres , Franse Alpen, Dolomieten, Pyreneeën  … Wales .. noem maar op. Maar één die toch wel tot de  “bijzondere’ toppers genoemd wag worden is de 1000 km in 24 uur op een elektrische Energica Ego, samen met Marchel Bulthuis importeur va deze motorfietsen . Dit deden we in 2015.

Staat er nog een bijzondere toertocht op je bucket-list?

Ik wil nog een keer naar de Noordkaap, dat was een paar jaar geleden het plan, maar door omstandigheden uitgesteld. Nu zou ik het heel leuk vinden dat elektrisch te gaan doen.

Denk je al aan een volgende motorfiets?

Nee, ik heb vorig jaar een elektrische Zero gekocht naast mijn FJR … die laatst genoemde gebruik ik nu nauwelijks meer. Alleen nog als we een lange tocht gaan maken met mijn (petrol) motorvriendjes. Zo gauw er een elektrische motorfiets beschikbaar is waar ik overal mee kan snelladen is die van mij.

Wat heeft motorrijden jou gebracht in je leven?

Ik heb heel veel mooie plekken gezien, binnen en buiten Europa middels mooie motorfiets vakanties. Ik hoop dat er nog veel mogen volgen. Er staan weer een paar leuke vakantie tochten op de agenda. Een daarvan is inmiddels geschrapt door de COVID-19. Maar ook het besef dat je als motorrijder bijzonder kwetsbaar bent. Ik heb leuke mensen ontmoet, maar geldt voor alle passies en gelijkgestemde zielen. Verder ben ik door het motorrijden flink wat decibellen in mijn gehoor kwijtgeraakt. In de jaren 80 en begin 90 was er nog geen aandacht voor gehoor bescherming. En als jong mens denk je dat het jou niet overkomt.

Wat heb ik je niet gevraagd, en wil jij mogelijk toch nog kwijt?

Wat ik zelf nog wel leuk vind om te vertellen. Ik reed de meeste van mijn motorfietsen helemaal op.  D.w.z dik over de 100.000 km. Pas later kwamen huisje, boompje en beestje. Een van die motorren was een Yamaha FZ 750 van 1990. Deze had ik met schade gekocht en zelf (en wat hulp) opgeknapt. Eerste helft jaren 90 kwam Triumph met de Daytona … in de gele kleur. Ik vond hem prachtig, maar had er geen geld voor. Dus mijn FZ werd er een met “Daytona look”. Deze Fz had op een gegeven moment ook 150.000 + km gereden en deed begin 00’s mee aan de Marathon motor van Moto 73. Veder heb ik een jaar of 13 samengewerkt met een paar motorfiets websites en daarvoor onder andere reviews voor motorfietsen geschreven. Dat was een leuke tijd, maar op een moment liepen de interesses niet meer parallel en ben ik ermee gestopt.

De passie voor motoren zal ik nooit verliezen!

( TIP redactie: zoek je meer info over ELEKTRISCH rijden; check dan electricmotorbikes.nl )

Motorfietsen / motorrijders / motorliefhebbers / motor accessoires / motor zoeken / interviews / motorverhalen / rijvaardigheid / motorkleding / helmen / toertochten / motorreizen / motorevents / motorsport / motoren / klassiekers / caféracers / importeurs van merken als BMW, Ducati, Harley-Davidson, Honda, Indian, Husqvarna, Kawasaki, KTM, MV Agusta, Suzuki, Triumph, Yamaha / alles over de PASSIE rondom motor rijden. Wil jij een motorfiets kopen? Je vindt het op #ikzoekeenmotor