Na een jaar en 16.000 kilometer krijgen we een review van Om-Rijden.nl. Over het rijden en de motortechniek is hij ronduit enthousiast. Over de extra elektronische en digitale snufjes mbt tot navigatie en geluid is hij minder enthousiast. Een duidelijk en oprecht verhaal. Hij is er ongelooflijk tevreden mee en moest hij morgen opnieuw beslissen met de kennis van nu, dan kocht hij hem weer.
Rob Hartog staat voor nieuwe uitdaging in Most
De tweede ronde van het IDM Supersport 600 seizoen staat voor de deur. Rob Hartog vertrekt als de nummer twee in het kampioenschap naar het Autodrom Most in Tsjechië, een nieuw circuit voor de coureur van het Füsport – RT Motorsports by SKM – Kawasaki team.
Rob Hartog keerde met tweede goede resultaten huiswaarts na de eerste IDM Supersport 600 wedstrijden in Oschersleben. In wisselende weersomstandigheden stuurde Hartog zijn Kawasaki ZX-6R naar een vijfde en tweede plaats in de races. Door deze goede resultaten heeft de 29-jarige coureur nu met 31 punten de tweede positie in het kampioenschap in handen.
Komend weekend (11 t/m 13 juni) staat de derde en vierde race van het seizoen 2021 op het programma. Er wordt gereden op het circuit van Most in Tsjechië. Voor Hartog betekent dit een kennismaking met een nieuwe baan. De drie vrije trainingen van vrijdag worden dan ook belangrijk voor de Kawasaki-coureur om snel een goed ritme en afstelling te vinden op dit circuit. Zowel zaterdagmiddag als zondagmiddag staat er een wedstrijd op het programma.
De races zijn weer live te zijn via het YouTube kanaal en de Facebookpagina van het IDM. Zowel het tijdschema als de link naar de livestreams zijn onderaan in deze nieuwsbrief te vinden.
Rob Hartog: “We willen vanzelfsprekend een sterk vervolg geven aan de goede resultaten in Oschersleben. Het wordt voor mij de eerste keer op het circuit van Most, dus het zal een uitdaging worden tussen het vaste deelnemersveld. Ik denk wel dat deze baan goed bij ons kan passen. We staan tweede in het kampioenschap en we zijn erop gebrand om de stijgende lijn met het team, die ik denk dat we te pakken hebben, door te trekken. We gaan er weer voor dit weekend!”
Het tijdschema vind je onderaan op //robhartog.nl/nieuws/20210610-hartog-staat-voor-een-nieuwe-uitdaging-in-most.html
Itchy Boots rijdt Namibië binnen
We kunnen niet alle afleveringen van Itchy Boots hier posten maar deze bijzondere episode, nr. 38, wilden we jullie niet onthouden. Na een drie maanden durende reis door Zuid-Afrika rijdt ze Namibië binnen. Wederom een prachtige aflevering. Kijk mee via onze site:
De Kawasaki Z900 RS, als café-racer
Hier op de redactie zijn we liefhebber van Racer TV. Met die heerlijke monotone computer stem zijn we altijd meteen in de stemming. Hij staat symbool voor het bekijken van pure motor kunst. Geniet mee van dit prachtige filmpje. Een Kawasaki caferacer gebouwd door Oficina MRS.
Coos op Reis: SJANS MET EEN KEREL
Jôh! Het is gewoon droog.
En best veel zon. En nu al 15°.
Het mooiste motorweer van de hele wereld. Gauw op weg gaan maar.
Mijn dag begint natuurlijk met de eindcontrole van de caravan. Om 09:45 uur. Ze hebben een hele todo-list gemaakt. Nondeju. Ze hebben waarschijnlijk geen idee dat mensen hier voor hun vakantie komen. Het lijkt wel een werkkamp. Ik ben hier één dag geweest. Hoe bedoel je, alle ramen zemen?
Mina keurt mijn caravan goed. Ze telt alles. Ik heb niet één eierdopje gestolen.
Ik krijg een briefje mee met de naam van Mina en haar handtekening en een OK. Met dat briefje moet ik naar de receptie. Dan verscheuren zij het briefje waar ik goedkeuring gaf om bij schade 100 euro borg van mijn creditcard af te trekken. Ik denk dat hier een Duitser de baas is en dat hij één vervelende ervaring in zijn leven heeft gehad. Of twee misschien. En toen heeft hij het proces aangepast en er een totalitair systeem van gemaakt. Ordnung muss sein!
Saillant detail: ik voer niets maar dan ook niets van hun todo-list uit. En ik kan zó vertrekken. Hoe bedoel je, wassen neus?
Na mijn ontbijt in het dorp pak ik mijn route weer op. De route leidt mij binnendoor naar La Grande-Motte. Een prachtig stuk natuur. Ik kom langs het strand waar Janny en ik al jaren in mei naar toe gaan. Het ligt tussen Agde en Sète. We parkeren dan de auto altijd exact op dezelfde plek. Hé, iedereen heeft recht op zijn eigen afwijking, toch? En dít is toevallig de mijne. Het is gewoon een goed parkeerplekkie! Ik maak een foto en die schiet ik even naar haar toe. Zij herkent het onmiddellijk.
Ik stuur voor de argwanende lezer het bewijs van de vakantie er voor even mee! Dat je niet denkt ‘die Dr. Oetker lult maar weer lekker wat’…. Ik gebruikte overigens deze foto in een presentatie aan mijn collega’s van het ICT-managementteam bij DAS. Vlak voor mijn pensioen. Leek mij wel leuk. Ik heb mijzelf daarmee onsterfelijk gemaakt. Hèhèhè… Goh, wat mis ik ze toch, daar bij de DAS in Amsterdam…
Ik kom onderweg weer van die roze watervogels tegen, hoe heten ze ook alweer, oh ja, flamingo’s. Als ik dichtbij kom, dan vliegen ze weg.
De route gaat verder en komt door de Camarque. Dat is tegenwoordig een natuurpark. Het is ook een moerasgebied. Bij warmte en windstil weer heb je daar veel last van muggen. Ik vertelde al eerder: de vrouwtjesmuggen vinden mij het allerlekkerste ventje van de héle wereld: ik word letterlijk door ze opgezogen. Gelukkig waait het hard, maar ik blijf nergens lang staan. Het kriebelt overal.
Onze VW Golf uit 1986 (Janny rijdt er nog steeds in!) heeft in de Camarque nog haar bandafdrukken liggen. Daar stonden we, stoffig tussen de natte rijstvelden. Ik denk in de zomer van 1994. En zonder airconditioning in de auto. Sswweten, man! Heerlijk, al die ouwe herinneringen. Zou ik gauw doodgaan of zo, of ben ik gewoon een ouwe sentimentele zak?
Ik kan het niet laten en stop bij zo’n tent waar ze lokale producten verkopen. Ik krijg direct van de patron een alcoholisch drankje aangeboden. Ik bedank vriendelijk en zeg dat alcohol en motorrijden echt niet samengaan. En ook niet al om 11:00 uur ‘s morgens. Ik koop er wel wat lekkere dingen voor onderweg. Met pijn in mijn hart laat ik de bruine rijst uit de Camarque staan. Ik heb er absoluut geen plaats voor. Of ik ….uh …. moet een pak in mijn jaszak stoppen…dat zou wellicht…
Als ik verderop langs de bosjes loop, verstoor ik het zonnebad van wel 20 kikkers. Eén voor één springen ze met een boog in het water, plons-plons-plons.
Ik schiet nog wat meer mooie plaatjes onderweg. Over mooie plaatjes en reizen gesproken: gisteravond keek ik op de laptop noges naar de film Road to Paloma uit 2014. Aanrader! Prachtige plaatjes, prachtige muziek. Mooie road movie.
Onderweg naar Saintes-Maries-de-la-Mer zie ik tientallen prachtige jonge zwartglanzende stieren, in groepen bij elkaar. Schitterend gezicht. Ze verkopen op diverse plaatsen Saucisson de Taureau de Camarque, dus ik roep naar ze: Carpe Diem! Eten en gegeten worden, dáár draait het om in de natuur. En geiligheid. Maar das logisch…
Ik koop bij een supermarkt een gezonde lunch een ga op zoek naar een bankje uit de wind en een prullenbak voor mijn zooi. Dat laatste lukt helaas niet. Maar geen muggen. Ik doe het er voor.
Geen tourroute zonder pontje, roep ik altijd in de motorclub. Dus ik mag voor drie euro met een pontje de Rhône oversteken. Prachtig. Ik ben stapel op rivieren en stroompjes. En het water is wild! Mijn motor staat te steigeren op haar zijstandaard, ik hou haar maar even vast. Dat stelt haar gerust. En mij ook. Een koffer kost 550 euro.
Ik rijd nog langs wat grote havens voordat ik bij Marseille kom. Hier scheuren veel grote vrachtauto’s met enorme roestige zeecontainers als Max Verstappen in het rond. Als idioten! Levensgevaarlijk. En Marseille is een hele grote stad. Lijkt qua verkeer soms bijna op Parijs. Maar Marseille is omgeven door fraaie natuur en heeft mooie boulevards. Ik kom hier zeker noges terug. Mijn boordcomputer geeft 20° aan. En dat is al aardig warm als je in het zonnetje voor een stoplicht staat.
Ik doe met mijn superbrede motorfiets gewoon mee met de gekte van de scooters en de brommers en dender langs de files via de andere baan. Jôh, ik reed acht jaar lang twee keer per dag met mijn motor in de spits over het Maastunneltracé in Rotterdam. Ik snap wel hoe hier de hazen lopen. Tussen de auto’s door, dat kan niet. Daar ben ik te breed voor. Maar ach, de Fransen houden goed rekening met de motorrijders. Heel wat anders dan de Duitsers. Zij gaan lekker aristocratisch op hun voorhoofd zitten wijzen.
Na 19:00 uur vind ik met de ACSI-app in Sanary-sur-Mer een camping en een mobilehome. Snel uitpakken, douchen en wat te eten scoren. Maar éérst een zalig biertje…
Schitterende dag vandaag. Geen druppel regen gehad. Wat een mazzel. En uitstekend motorweer. Heerlijk!
Morgen, op 14 april, word ik 66 jaar. (Dit is het moment van schrijven, de publicaties van de verhalen op ikzoekeenmotor.nl vinden later plaats… Info, redactie) Vanaf die datum krijg ik óók mijn AOW! Dus ik ga vast eens een goed restaurant voor mijzelf uitzoeken…
SJANS MET EEN KEREL
Onderweg staan in de verte wilde Camarque-paarden. Allemaal wit. Als je hier als paard niet wit bent, dan kom je er niet in. Discriminatie op het Franse platteland.
Eén paard is wel heel erg blij om mij te zien…. Kijk maar. Schrijf ik hier net dat de vrouwtjesmuggen mij zo’n lekker ventje vinden, krijg ik aan een hekkie sjans met een kerelpaard…
De late-life crisis?
Een paar berichten terug hadden we het over de BMW R18. Wat is dat toch met mannen en motors? Rond hun 40e krijgen ze een midlife crisis. Er komt een jonge vriendin, of een cabriolet. Dan kan de vrouw blijven. Of een motorfiets, maar dan wordt het kiezen. Bagage, of de dame achterop?
Tja, en dan schijnt het dat ergens tussen de 60 en 65 de LATE LIFE CRISIS volgt. Wat er dan gebeurt? Ehhh….
O ja, mochten er dames zijn die een BMW R18 aan gaan schaffen, laat jullie horen, we (redactie) zijn benieuwd.
Miles Away, podcasts door Paul van Hooff en Oskar Verkamman
Miles Away – PODCASTS SERIE
By Paul van Hooff & Oskar Verkamman. Miles Away is een Nederlandstalige podcast voor de avontuurlijke motorreiziger. Paul van Hooff en Oskar Verkamman maken een tienluik van mooie interviews met wereldreizigers. In de interviews wordt niet alleen gesproken over de motor, de reis, de ontmoetingen, de landschappen, maar ook wat een dergelijke reis met de reizigers als persoon doet.
In de eerste aflevering luisteren we naar Jonas Calu.
Deze Vlaming reisde van het noordelijkste punt van Alaska naar het zuiden van Argentinië.
Zestigduizend kilometer.
In de tweede aflevering komt Benno Graas aan het woord. Avonturier pur sang. Al liftend naar huis bedacht hij dat aan de andere kant van de vangrail de wereld voor hem open zou liggen. Hij vertrok en belandde zes maanden later in Damascus. Besefte dat een motortje toch wel handig zou kunnen zijn…. Ook zijn prachtige levensverhaal beluister je via Miles Away.
De BMW R 18 by Arjan van den Boom: The Firestarter
De nieuwe BMW R 18 Classic en de BMW R 18 brengen de traditie van historische BMW motorfietsen weer tot leven. Zowel technisch als op het gebied van design en styling hebben ze kenmerken van fameuze voorgangers als de BMW R 5. Ze weerspiegelen de essentie van een motorfiets: puristisch, met ongecompliceerde technologie en een boxermotor als epicentrum van rijplezier, gecombineerd met ‘good vibrations’. Klassiek design gaat bij de BMW R 18 Classic en BMW R 18 samen met eenvoudige, maar moderne technologie. Het resultaat is een fascinerend totaalconcept en een rijbeleving die even gecultiveerd als zinnenprikkelend is.
De BMW R 18 leent zich ook uitstekend voor customizing. Dat is al gebleken met creaties als de BMW R 18 Dragster, de Blechmann R 18 van Oostenrijker Bernhard Naumann en de R 18 Spirit of Passion door Kingston Custom. Klanten willen hun motorfiets graag iets unieks geven, hem individueler en persoonlijker maken. BMW Motorrad laat zien wat mogelijk is, uiteraard binnen de grenzen van de wet voor gebruik op de openbare weg.
De nieuwste creatie is de BMW R 18 by Arjan van den Boom: The Firestarter. De Nederlandse custom bike bouwer Arjan van den Boom heeft het Heritage karakter van de BMW R 18 volledig tot uiting gebracht. De vele two-tone zwarte elementen – de wielen, de tankdop en diverse panelen – geven de motorfiets een stoere uitstraling, terwijl de officiële BMW kleur Sunset Orange metallic een Nederlands tintje toevoegt. De uitlaat van Vance & Haynes maakt de
BMW R 18 by Arjan van den Boom compleet.
Samen met Arjan van den Boom, oprichter en eigenaar van Ironwood Custom Motorcycles, heeft BMW Motorrad vorig jaar, ter ere van het 10 jarige marktleiderschap van BMW Motorrad in Nederland, een R 1250 GS verbouwd tot wat The Dominator is geworden.
Van den Boom begon met het sleutelen aan motorfietsen thuis in zijn schuur en hij heeft zich in drie jaar tijd opgewerkt tot een van de bekendste custom bike bouwers van Nederland. Hij heeft ook wereldwijd een goede reputatie opgebouwd en heeft klanten tot in Hollywood. Arjan van den Boom laat zien welke mogelijkheden de BMW R 18 biedt om volledig aan te sluiten op de persoonlijkheid van zijn berijder. De BMW R 18 by Arjan van den Boom is een inspiratiebron en een voorbeeld van de mogelijkheden.
De BMW R 18 by Arjan van den Boom is de komende maanden te bewonderen bij diverse BMW Motorrad dealers. De motorfiets is te koop, prijs op aanvraag. Meer informatie bij de BMW Motorrad dealer.
Motorrijden in Ierland, deze zomer?
Vanaf 19 juli gaat Ierland open! Wat betekent dat voor ons?
Motor rijden over de prachtigste wegen. Verras jezelf door langs de indrukwekkende Atlantische westkust te rijden met de hoogste kliffen van Europa. Stijg naar de toppen van de Wicklow Mountains of verken het merengebied in het noorden. Donegal is ronduit ruig terwijl je rond Cork een haast mediterraan gezellig karakter bemerkt. Het land heeft ontelbare wegen die voor motorrijden gemaakt lijken te zijn. Typische rondreizen zijn die van 13 of 17 dagen waarbij je het meeste uit je vakantie haalt. Van mei tot in september is het goed rijden in Ierland.
Ga je met je eigen motor of een huurmotor? Mogelijkheden:
Vlieg in anderhalf uur naar Dublin en spring daar in het zadel. Je heen- en terugreis bedraagt in totaal 1 dag. De huurmotoren zijn van uitstekende kwaliteit. Kleding kan je meenemen of huren. Top- en zijkoffers zijn standaard aanwezig en eventueel ook de tanktas en regendichte reistassen met bevestigingsmaterialen. LET OP: Huren mag je vanaf 25 jaar, een bijrijder meenemen vanaf 30 jaar.
Of reis anderhalve dag inclusief 2 boottochten en rij Ierland binnen in Dublin of Larne. Je heen- en terugreis duurt dan ruim 3 dagen. Het avontuur begint echter direct mèt je eigen motor, kleding en bepakking. Bharte-reizen kan zowel je vlieg- als ferrytickets regelen.
Bharte-reizen kampeerde er en overnachtte in B&B’s. Maar hotel of zelfs een kasteel zijn mogelijke accommodaties. Combineren met een kajaktocht, wandeling of een bezoek aan een museum (Titanic bijvoorbeeld) behoort tot enkele van de vele mogelijkheden.
Je eigen Europese rijbewijs is geldig. De infrastructuur is goed. Wegen zijn onderhouden, degelijk bewegwijzerd en veilig te berijden, net als in Nederland. In Ierland rijdt men links. Benzine is nog betaalbaar (momenteel € 1,50/ltr). Je nationale ID-kaart of paspoort zijn voldoende om Ierland te bezoeken. In Noord-Ierland betaal je met Britse ponden, in de republiek Ierland met Euro’s. Er zijn voldoende geldautomaten. Pinnen met je bankpas kan zowat overal probleemloos dus veel cash heb je niet nodig.
Laat je inspireren op YouTube en op mijn Ierland pagina. Er zijn diverse rondreizen in de maak die binnenkort op de website worden geplaatst. Heb je zelf al ideeën? Wacht dan niet en bel of mail me snel. De kans dat ook in Ierland de prijzen stijgen en het aanbod schaars wordt ligt op de loer, net zoals in Nederland.
Dit artikel is geschreven door Bert Harte van Bharte Reizen.
Coos op Reis: RIJDEN DE KARTS?
Het is vandaag 12 april. (We publiceren wat langzamer dan Coos rijdt dus.) Ik ben op een camping in Marseillan Plage.
Het is bewolkt maar, vooruit, de zon schijnt ook.
Een heel klein beetje. Af en toe… Ze voorspellen ook regen. Wederom honderd procent. Niet minder. Het is tien graden.
Terwijl ik nog heerlijk in mijn warme oranje peentje lig en wat moeite doe om wakker te worden, denk ik aan het zomerpak dat ik voor deze reis bij Damen in Breda op maat heb laten maken. En de zomerhelm van Schubert, die ik bij Molenaar in IJsselstein kocht. En de geweldige zomerhandschoenen van Rukka, die ik bij Goedhart Motoren in Bodegraven vond. Ik ben zooo blij dat ik mijn zomerpak en mijn zomerhelm toch maar thuis heb gelaten. Wat had ik het tot nu koud gehad. Het pak hangt thuis, lekker warm en droog op zolder. Er komen deze zomer nog warme dagen zat. En alle jaren daarna ook, denk ik maar…
Ik help nog even met een camper uit de bagger duwen, maar als hij tot in zijn assen in de prut staat, dan mag van mij de tractor komen.
Het is een kansloze missie.
Ik scoor een prima ontbijt in het dorp en wandel vervolgens door de straten en langs het strand. Het is koud en er staat een straffe wind. Pikdonkere wolken in de verte beloven weinig goeds. Ik durf de beschutting van Marseillan Plage niet te verlaten. Als het later gaat regenen, wordt het ook echt onaangenaam buiten.
Tijd voor een vroege lunch. Maakt niet uit wat en waar, als de kachel maar brandt.
‘s Middags is het op en af. Regen, kou en zon. Het is gewoon een rare dag voor Zuid-Frankrijk. Ik maak mijn kilometers met mijn parapluutje wel, maar het duidelijk geen topdag.
Ik ga gewoon vroeger eten dan normaal. En vanavond een filmpje kijken op mijn thuisbioscoopsysteem. Dat heb ik gewoon meegenomen op mijn motorfiets natuurlijk. Geen enkel probleem. Als je maar niet zeikt over volume en gewicht en zo, dan kan je het jezelf altijd naar je zin maken.
Op advies van de restauranthouder eet ik ‘s avonds een lekkere kip aan een spies, een specialiteit van hem dat hij meenam uit Afrika. Gekruid met de geest van Afrika, zegt hij geheimzinnig. Hij heeft vijf jaar in Congo gewerkt, maar is kortgeleden gevlucht omdat het daar inmiddels niet meer veilig is. Nou, en daar hou ík een lekker Afrikaans kippetje aan over. Heerlijk uitstapje naar Congo. Ook koud en nat daar trouwens.
Hier in Marseillan Plage heb ik het gezien. Er is verder niks, op een enkele crash na dan. Hier moet de zon schijnen en moet het warm zijn. Dan zijn de terrasjes vol. Pas dan klopt het hier. Nu niet. Nu is het allemaal armoede met die regen en kou.
Morgen reis ik gewoon verder. Ik wil mij niet teveel aan het weer binden. In Albufeira is het vast beter weer, maar joh, als het alleen om het weer zou gaan, dan had ik daar ook met het vliegtuig naar toe kunnen gaan, nietwaar?
Ik trek morgen door richting Italië. Tegen de tijd dat ik daar ben, is het weer vast beter. En anders niet. Ik zal morgen ergens in de omgeving van Toulon landen. Dan via Nice en Monaco verder. Ik heb voor die omgeving nog een schitterende stuurroute gemaakt. Maar dan moet het weer acceptabel zijn.
En owja, de beloofde foto’s van mijn paleis voor 50 euro per nacht. Ze zijn hier wel vreselijk zeikerig over hun inventarislijst. Nondeju. Nou, ik heb geen zin om het aantal eierdopjes te tellen, hoor. Ik laat alles gewoon onder dat geheimzinnige kleed staan.
Trouwens. de borg voor de ligstoelen is … 60 euro per stuk. Maar óf de ligstoelen zijn buiten óf ik ben buiten. We kunnen niet met z’n drieën binnen. Dan kan ik daar niet lopen. Dus waar moet ik ze laten? Juist! Buiten! Dat probleem heeft iedereen toch, denk ik? Waarom zadel je daar nou je klanten mee op? Stelletje Spaanse buschauffeurs!
Maar … deze home is compleet mét een gratis flesje rosé. Dat dan weer wel. Huppekee! Ik ga eens kijken hoever ik kom met dat filmpje er bij. Ik ga mijn best doen. Eerst de kachel maar eens aan.
RIJDEN DE KARTS?
Elke familie heeft zijn eigen familiegrappen. Familiegrappen zijn grappen die alleen in de familie worden begrepen. Ik vertelde al eens dat wij binnen onze familie tegen elkaar zeggen: dat doe IK niet, dat doet mijn kwast. Uitdrukking van mijn oude schoonvadertje toen hij met de verf stond te morsen.
Janny en ik hebben natuurlijk weer onze eigen grappen. Bijvoorbeeld grappen over Franse winkels, bakkers, bedrijven, de VVV, de horeca etc. Die zijn namelijk allemaal dicht als wij voor de deur staan. Ze zijn op vakantie, het is 12:00 uur of 13:00 uur of 14:00 uur of weet ik welk tijdstip, er is een sterfgeval of het is weer eens een feestdag of ze hebben die dag gewoon geen zin. Ze zijn gesloten – closed – fermé. Hatsekee!
Enfin, al meer dan 10 jaar komen we in de vakantie bijna dagelijks langs de karting van Marseillan. Vandáág is hij open, zeggen we dan tegen elkaar. Eerlijk waar. Wedden dat er nu karts rijden? En als we dan voorbij rijden, dan wapperen alle vlaggen, maar … ligt de karting er verlaten bij. Er rijden geen karts. Niet ééntje. ..
Maar vandáág…. KUT!
Jammer dat Janny geen Facebook heeft. Ze zou het niet geloven…
