Wie ben jij? Waar kom je vandaan?
Ik ben René Koning en ben in 1959 in Enschede geboren uit Amsterdamse ouders.
Omdat ik maar 7 jaar in Twente heb gewoond en door de vele bezoekjes aan familie in Amsterdam voel ik me dus meer Mokummer als Tukker.
Sinds 1985 leef en woon ik in Zwitserland in de buurt van Zürich.
Heb je vroeger eerst brommer gereden?
Nee, een brommer heb ik nooit gehad, wel ooit op een Kreidler en een Zündapp gereden wat rond 1975 de bromfietsen waren in Duitsland, waar ik toen woonde. Destijds nog de 50 cc’tjes.
Wanneer kocht jij jouw eerste motorfiets en wat voor een motor was dit?
Rond 1981 heb ik de Yamaha XS500 van een maatje overgenomen. Deze 1e acht-kleps motor heb ik tot in 1983 gehad en ik mocht er ca. 40.000 km mee rijden. Jammer genoeg was de cilinderkop niet zo een bijster goede constructie, vanuit de klepzittingen had je last van scheuren in richting van je bougies.
Ik heb hem stilgezet voordat het blok kapot ging en toen in 1984 een BMW K100RS gekocht die toen net nieuw was en ik had geen geduld om op de K100LT te wachten. Heerlijk 4-cylinder blok waar ik bijna 80.000 km mee mocht rijden.
Ben jij een “mooiweer-rijder” of een “door-rijder”?
Ik ben een doorrijder. De motor was mijn eerste transportmiddel met motor dus als je ergens heen wilde was het of de trein of de motor, dat werd dan vaak toch de motor. Omdat ik hem ook vooral de laatste jaren voor het woon-werkverkeer gebruikte is doorrijden in de winter geen probleem voor mij. Zolang het droog is rijd ik ook bij minustemperaturen, met een goed pak gaat dat goed.
Stel: je wint een flinke prijs in de loterij. Wat voor motorfiets zou je dan kopen?
Geen andere, ik rij nu een BMW R1200 GSA en dat is voor mijn lange Nederlandse lijf een ideale motorfiets.
Wat was de mooiste rit die je ooit reed?
Vanuit mijn huidige woonomgeving in Zwitserland heb ik tal van keuzes. Of het nu het Elzas is, Zwarte Woud of de vele Alpenpassen, alles ligt voor de deur of voor het voorwiel en is meestal gewoon met een (flinke) dagtocht te doen. Je rijdt hier zo 300 tot 400 km. op een dag en geniet voluit. De langste rit die ik ooit deed, met mijn eerste BMW, ging van Eindhoven naar het midden van Zweden en dat was toch wel heel speciaal. Kilometers lang door de bossen zonder dat er een kip te bekennen was. Toen ik even stilstond om te fotograferen had ik wel opeens een paar motorrijders die stopten en meteen vroegen of ik hulp nodig had. In de tijd ver voor de mobiele telefoons was dit natuurlijk de kameradenhulp die je onderweg op prijs stelt.
Staat er nog een bijzondere toertocht op je bucket-list?
Ik zeg altijd, met een knipoog naar mijn vrouw, dat ik toch nog een keer naar de Noordkaap wil rijden. Dat is wel een droom die over is gebleven van de vakantie destijds door Noorwegen en Zweden. Dichterbij zou de Grand Routes Des Alpes zijn, dat is van hieruit niet zo een expeditie.
Denk je al aan een volgende motorfiets?
Nee, de BMW doet het lekker en ik kan hem nog steeds goed te baas. Alhoewel je nu wel langzaam merkt dat de jaartjes gaan tellen en je toch een behoorlijk gewicht mag hanteren. Bij een “kleinere” motorfiets moet ik wel mijn lange benen lekker kwijt kunnen en dat is toch vaak een probleem. Dit was ook de reden dat ik na de Yamaha destijds BMW ben gaan rijden, dit is tot nu toe mijn merk. De cardan vind ik fijn en ik heb nooit ambities gehad om een “racemonster” te rijden o.a. vanwege de zitpositie. Je zit op de 1200GSA gewoon lekker en dan kan je uren rijden. Bij de “kleinere” motoren heb ik toch vaak het gevoel alsof ik op een brommer zit.
Wat heeft motorrijden jou gebracht in je leven?
Veel vrijheid en veel tijd. Alhoewel hier in Zwitserland het “lane-splitting” verboden is, heb ik mijzelf zo toch wel heel veel file uren, bespaard. Die uren had ik met de auto dus stil gestaan. En het is altijd goed gegaan en ik heb er nooit een bekeuring voor gehad.
Wat heb ik je niet gevraagd, en wil jij mogelijk toch nog kwijt?
Ik heb nu ongeveer 250.000 km motor gereden in die 40 jaar tijd en ben er steeds zonder kleerscheuren vanaf gekomen alhoewel ik wel 2 keer met de motor in een auto ben beland…
Misschien heeft BMW hier een steentje aan bijgedragen omdat je goed “gelanceerd” wordt bij een ongeluk of misschien is het gewoon geluk hebben. In de weekends en in de vakantieperiodes mijdt ik daarom hier in Zwitserland de Pasroutes, er zijn dan toch teveel “Valentino Rossi’s” onderweg die menen dat ze de wijsheid in pacht hebben. Jammer genoeg hebben we toch iedere keer dan weer een “Black Weekend” met vele doden en gewonden.
De vieringen ter gelegenheid van de 100e verjaardag van BMW Motorrad gaan in hoog tempo door. Na het grote feest op de BMW Motorrad Days, waar van 7 tot en met 9 juli 2023 duizenden motorfans van over de hele wereld worden verwacht, opent BMW Motorrad Welt op 28 september officieel haar deuren. In het nieuwe ‘hart van het merk’ – direct naast de fabriekslocatie van BMW Motorrad in Berlijn-Spandau – zal de langverwachte nieuwe BMW R 1300 GS worden gepresenteerd tijdens een exclusief openingsevenement. Geïnteresseerde fans krijgen de kans om de openingsceremonie te volgen via een livestream op de sociale media kanalen van BMW Group en BMW Motorrad. Vanaf 30 september 2023 is BMW Motorrad Welt in Berlijn dan open voor alle bezoekers.
Ik was altijd meer met de zee bezig dan met het land. In mijn jeugd was ik vooral aan het zeilen en later aan het duiken. Mijn toenmalige schoonvader was duikinstructeur en ik werd dus al gauw ingezet als assistent. Ik wilde in die tijd marien-biologie studeren, maar een bezoek aan de Calypso van Jacques Cousteau deed mij daar van afzien. Dat ging uiteindelijk negen maanden per jaar om olieboren. Vervolgens wilde ik met een zeilboot de wereld over. Maar daar kwam gezin en werk tussen. Ik vaar nog wel steeds graag en dan vooral op schepen van anderen op de Noordzee, maar ik heb ook wel op de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee gevaren.
Ik heb jaren lang woon-werk gereden, het hele jaar door en daarnaast nog de pretkilometers. Zodoende kwam ik aan 50-55.000 km per jaar. Soms was het lastig want ik hield er nooit zo van om te rijden als het sneeuwde en het gebeurde wel eens dat je na een nachtdienst naar huis moest en dan het intussen gesneeuwd. Dan is het wat minder leuk. Ik had wel een pekelfiets in die tijd. Nu ben ik een mooiweer rijder, mits we niet op reis zijn. Want we zijn eigenlijk meer reizigers op de motor dan toerrijders of toeristen.
Ik ben al op veel plekken geweest in Europa en daarbuiten zodat dit een lastige vraag is om te beantwoorden. Onze reis door Canada en de USA vorig jaar, 26.000 km in drie maanden- daar waren wel heel mooie stukken bij. Vooral Monument Valley en de Valley of the Gods waren spectaculair. Maar ook de tochten met 
Wat ik heel graag wil doen is van Tierra de Fuego naar Alaska rijden. Het plan was om dit najaar te vertrekken als het voorjaar begint in Patagonië. De overtocht van de motoren is al geboekt. Alleen zit ook hier de corona in de weg. Er zit eigenlijk geen tijdslimiet aan deze reis want we komen aan als we aankomen en we kunnen desnoods altijd de reis een tijdje onderbreken, mocht dat noodzakelijk zijn.