Tag archieven: Hans den Ouden

Gastcolumns & blogs, Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Stories from abroad, Van de redactie

De Alaska Highway

Een reactie plaatsen

Hans en Dia reizen op hun motorfietsen van het Zuiden van Zuid-Amerika naar het Noorden van Canada, en zullen ongeveer 9 maanden onderweg zijn. Ze schrijven ons vandaag vanuit Liard Hot Springs. Meer lezen? Ga naar deze besloten Facebook Groep: Motorcycle Travels.



Als we de bocht doorkomen staat een tegenligger stil op de snelweg en knippert fel met zijn grootlicht. Ze waarschuwen ons voor een moose die zenuwachtig langs de weg rent.

Dia gaat vol in de ankers en omdat ik haar net wil gaan filmen rij ik dus vrij dicht op haar. Ik kan net op tijd remmen. De moose verdwijnt in de bosjes naast de weg.

Behalve de moose zagen we minstens 10 zwarte beren, twee hadden er jongen bij zich en verder een bison , een bighorn sheep en enkele caribou’s. De Alaska Highway heeft het allemaal.

Gisteren was de weg vrij eentonig, maar vandaag reden we door de bergen en het was prachtig. De zon scheen uitbundig in de ochtend. Later werd het wat bewolkt. We kwamen langs een aantal plaatsen waar we in 2019 ook gestopt waren. Zoals bij de benzinepomp waar ze overheerlijke cinnamon rolls verkopen. De benzine is daar flink aan de prijs, Ca$2,39 per liter. De gangbare prijs in BC is Ca$1,65 per liter. Ca$2,39 is overigens €1,64 dus naar Nederlandse maatstaven valt het nog mee.

De uitzichten waren de hele dag fantastisch en de bochten waren uitdagend. Onderweg passeerden we twee keer dezelfde camper. Nadat we de tent hadden opgezet op de camping bij de Liard hot springs, gingen we uitzakken in het heerlijke warme water. We raakten in gesprek met de mensen van die camper. Het waren Nederlanders.

Tijdens het eten in het restaurant begon het opeens hard te regenen. Mijn kledingtas lag 500m verder op de tafel bij de tent. We hebben dus wat flink natte zooi. Volgens het weerbericht van de Garmin Inreach blijft het gelukkig droog morgen. De gsm heeft hier geen bereik en de camping vraagt Ca$5,25 voor een uurtje internet. Dat gaan we dus niet doen. De Liard hot springs zijn overigens wijd en zijd bekend en de campings staan hier vaak vol en tegenwoordig kan je alleen maar via internet boeken en dan minstens twee dagen tevoren. Dat werkt dus niet voor ons, vagebonden.

Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Motorroutes, Stories from abroad, Tips en Tricks

Hans en Dia gingen opnieuw voor een miljoen

Een reactie plaatsen

In 2019 waren Hans en Dia al eens op de Million Dollar Highway. En nu, mei 2023, zijn ze er weer op hun reis, onderweg van het zuiden van Zuid-Amerika naar het noorden van Canada. Ze zijn nu zes maanden onderweg en de reis zal totaal ongeveer 9 maanden duren, en is te volgen via hun Facebook pagina Motorcycle Travels. Het linkje hiernaar zie je onderaan dit artikel. We tonen eerst het filmpje en eronder het verhaal.

In Colorado vind je de Million Dollar Highway. Hij heet zo omdat hij zo duur was om te bouwen. Hij gaat over drie passen: Coal Bank, Molas en Red Mountain.

Dit verslag van 5 mei 2023 schreef Hans op zijn Facebook pagina.

The officer said: you’re going to fast. You were doing 40 mph (60km/u) and it’s 25 mph (40km/u) on this road. It’s very dangerous! Dia zei sorry en we wisten het niet. Geen bekeuring!

We reden van Green River een stukje terug richting Moab en daarna verder door naar het zuiden. Bij de koffiestop in Moab stopte een leuk campertje voor onze neus. Ik zei tegen de man die er uit stapte dat we zijn camper leuk vonden. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en waar we heen gingen. Dus vertelden we het verhaal over de reis van het zuiden van Argentinië naar het noorden van Canada. Hij wilde de motoren zien en ik vroeg of hij ook reed. Hij zei nee ik ben 5 jaar geleden gestopt en heb mijn BMW verkocht. Ik rij nu alleen nog maar op mijn mountain bike. Hij had ook een mountain bike outfit aan, met bescherming. Ik vroeg hoe oud hij was: 82 was het antwoord!

We gingen verder en kwamen langs de afslag naar Telluride. Dat zou een leuk dorpje zijn, dat klopte dan ook. Een echt wintersportdorp, op flinke hoogte (3000m) . De weg erheen was prachtig, maar aan het eind moet je ook weer terug. Tenminste als het doel is vandaag de Million Dollar Highway te rijden. Het was flink koud en bij vlagen sneeuwde het. De weg was echter goed schoon en droog en voorzien van talloze bochten. Daarna gingen we richting Ouray, dan Silverton en vervolgens naar Durango. Na de derde bocht werden we staande gehouden door de sheriff. Hij was heel vriendelijk, maar vond dat het wat rustiger aan moest. Hij zei: “Dit is een heel gevaarlijke weg”. Wij dachten terug aan de wegen in de Himalaya vorig jaar in Mei. Boven de 4000m, geen asfalt, zeer steil en smal en nergens een vangrail. We hebben het wel wat rustiger aan gedaan daarna. Af en toe kwamen er wat sneeuwvlokken naar beneden en de snijdende wind was ook weer aanwezig. Gelukkig klaarde het wel op en reden we in de zon. Het hoogste punt was op 3230 meter. Het hotel in Durango had gelukkig de kachel aan staan en een warme douche in combinatie met een Jägermeister hielpen om weer op temperatuur te komen. In mijn hoofd klonk Chris Rea’s Looking for the summer.

Hans en Dia reizen op hun motorfietsen al jaren regelmatig over de wereld. Meer lezen? Ga naar deze besloten Facebook Groep: Motorcycle Travels.

Gastcolumns & blogs, Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Motorroutes, Stories from abroad

Monument Valley & Valley of the Gods

Een reactie plaatsen

Hans en Dia reizen op hun motorfietsen van het Zuiden van Zuid-Amerika naar het Noorden van Canada, en zullen ongeveer 9 maanden onderweg zijn. Ze schrijven ons 28 en 29 april vanuit Monument Valley en Valley of the Gods.. Meer lezen? Ga naar deze besloten Facebook Groep: Motorcycle Travels.

Enkele van de meest magische plekken in de USA zijn deze twee valleien. De rotspartijen zijn gigantisch en indrukwekkend.

Monument Valley is enorm uitgestrekt. Je komt er ondermeer langs “Forest Gump Point” waar de iconische opname plaats vond. Ook Once upon a time in the west werd hier opgenomen. Een prachtige plek om wat foto’s te maken. We reden de volgende dag naar de Valley of the Gods.

De uitzichten zijn iets minder spectaculair dan in Monument Valley, maar de off-road rit van 35 kilometer, die ongeveer twee uur duurt is absoluut de moeite waard. Aan het eind wordt je dan nog getrakteerd op de Moki Dugway die over een lengte van 5 km naar boven kronkelt.

De weg, is op een paar bochten na, onverhard en heeft geen vangrails. Hij is wel redelijk breed. De uitzichten zijn ook hier geweldig. We reden door 4 staten, Arizona, Utah, New Mexico en Colorado. De wegen zijn hier eindeloos, ze zijn wel vaak wat saai voor de motorrijder. De uitzichten maken echter veel goed. We reden ongeveer 1000 km in twee dagen.

Gastcolumns & blogs, Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Stories from abroad

Hans en Dia vanuit Mexico

Een reactie plaatsen

Hans en Dia reizen op hun motorfietsen van het Zuiden van Zuid-Amerika naar het Noorden van Canada, en zullen ongeveer 9 maanden onderweg zijn. Ze schrijven ons regelmatig, en deze week was dit vanuit Mexico. Via het plaatje van Polarsteps (hiernaast) heb je een indruk van de afgelopen maanden. Meer lezen? Ga naar deze besloten Facebook Groep: Motorcycle Travels.

Stervenskoud en snoeiharde wind op een prachtige weg door de bergen tussen San Felipe aan de Californische Golf en de Grote Oceaan. In San Felipe bleven we twee dagen om een beetje te lummelen aan het strand. Het plaatsje is verder niet bijzonder interessant, maar het strand is lang en lekker om te wandelen en wat te zwemmen. Bij toeval keek ik vanmorgen op de weer app en meteen kreeg ik een waarschuwing voor extreem weer te zien voor het gebied waar we zijn. Er was polaire lucht tot in Mexico doorgedrongen.

We reden een windstil en zonnig San Felipe uit om 07:30. De weg ging eerst 40km naar het noorden en daar namen we de Mex3 naar het westen. Daar stak de wind op en moest er flink tegen in geleund worden. De windvlagen waren regelmatig 50 km/hr (30mphr) en de temperatuur daalde van 20°C naar 9°C. Ik heb nooit geweten dat het zo koud kon zijn in Mexico. We zijn twee keer gestopt om meer lagen aan te trekken en winterhandschoenen. De lucht betrok en het begon zachtjes te regenen. Echt relaxed zat ik inmiddels niet meer op de motor want ik had geen idee hoe lang geleden het hier geregend had. En de wegen kunnen dan zeer glad worden.

De route was trouwens prachtig met vele bochten en mooie uitzichten. Na aankomst in het hotel zijn we allebei uitgebreid onder de warme douche gaan staan en we hebben de airco aangezet op verwarmen en na een uurtje waren we weer enigszins op temperatuur.

Gisteren heb ik ook nog een paar uur besteed aan het regelen van de verzekeringen van de motoren in de USA&Canada. Dat is een beetje lastig omdat de meeste firma’s een Amerikaans adres eisen of een Amerikaans rijbewijs. Met hulp van een advies in een FB groep is het gelukt. En de volgende actie was het regelen van een servicebeurt voor de motoren. Daar ben ik ook lang mee zoet geweest want de meeste bedrijven reageren slecht op mail en mijn Mexicaanse telefoonnummer wilde niet echt bellen naar de USA. Ook de banden die er nog geen 5000km op hebben zitten, Dunlops uit El Salvador zijn al weer op. Bizar hoe snel die Dunlops slijten. Helaas zijn Mitas of Heidenau’s hier niet te krijgen dus worden het weer Shinko’s.
Ook in Ensenada blijven we een dagje extra en dan gaan we zaterdag de grens met de USA over.

Wil je alle verhalen van Hans den Ouden lezen? Klik dan op zijn naamtag hieronder, of op: //ikzoekeenmotor.nl/tag/hans-den-ouden/

Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Stories from abroad

Van El Salvador naar Guatemala

Een reactie plaatsen

Hans en Dia reizen op hun motorfietsen van het Zuiden van Zuid-Amerika naar het Noorden van Canada, en zullen ongeveer 9 maanden onderweg zijn. Ze schrijven regelmatig naar onze redactie, en deze week was dit vanuit de grens tussen El Salvador en Guatemala. Via het plaatje van Polarsteps (hieronder) heb je een indruk van de afgelopen maanden. Meer lezen? Ga naar deze besloten Facebook Groep: Motorcycle Travels.

Van El Salvador naar Guatemala

We waren even stil, maar we zijn weer onderweg. Na het bezoek aan de motorzaak voor de banden en andere onderdelen besloten we de volgende dag naar de kust te rijden. Punta Roca is een echte golf surf plek aan de Pacific.

Erg leuk om te verblijven. Intussen werd de zwelling onder mijn oog een abces, het ging flink pijn doen. We namen contact op met de mensen die we hadden ontmoet en zo kwam ik terecht bij een arts die het ding open gemaakt heeft op zaterdag. We moesten daarvoor weer terug naar San Salvador. Omdat het vlak onder het oog zat, kreeg ik propofol. De ingreep verliep goed, maar door de medicatie was ik twee dagen van de wereld. Tussen het slapen door kwam ik niet veel verder dan lezen. Dia werd er ongedurig van. Gisteren was de controle en konden we gaan. Er zitten nog wel hechtingen in, die moet Dia er zaterdag uit peuteren. We reden daarna naar de vulkaan bij Santa Ana. Een hotelletje met de naam El Bosque de Tibet was een van de weinige daar in de omgeving. Het deed ons denken aan de primitieve hotels in India. Kaal en koud, het ligt op 1800 meter. De douche was ook koud. Vandaag reden we naar de grens met Guatemala.

De grensovergang

El Salvador ben je zo uit, je hoeft niet eens van de motor af te stappen. Daarna de Tip inleveren en dan over de brug naar Guatemala. Zelf ben je zo klaar, de motoren van een sticker voorzien duurt wat langer. Er moeten allerlei kopieën gemaakt worden en er moet worden betaald. Q160 (€20) per motor en het kan natuurlijk niet in $. Eerst dus even de dollars van El Salvador wisselen voor Quetzals en de sticker wordt geleverd. Het geheel duurde 1,5 uur. De weg in Guatemala zat vervolgens gedurende enkele tientallen kilometers vol met enorme gaten. Ik had een wat westelijke weg gekozen, die was wel wat langer, maar vermeed Guatemala Stad. De weg bleek een treffer.

Het was een prachtige bergweg met eindeloze bochten en meestal fraai asfalt. Antigua ligt voorbij Guatemala Stad, dus een beetje stedelijk gebied was onvermijdelijk. Het hotel Las Marias was gauw gevonden en een prachtige plek. Morgen gaan we de stad verkennen.

Meer reisverhalen lezen?

Ga naar deze besloten Facebook Groep: Motorcycle Travels. Je kunt ook hieronder op de groene labels (tags) HANS DEN OUDEN, of HANS EN DIA OP REIS klikken.

Gastcolumns & blogs, Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Stories from abroad

De grens over naar Costa Rica

Een reactie plaatsen

Hans en Dia  reizen op hun motorfietsen door Zuid-Amerika, ze schreven ons gisteren vanuit Costa Rica. Ze reizen (zie het plaatje hieronder via Polarsteps) van het zuiden naar het noorden.

De grensovergang tussen Panama en Costa-Rica was geen makkie. Zit je toevallig op Facebook en wil je alle verhalen van Hans en Dia volgen, kijk dan eens op Motorcycle Travels. Even op deze groene regel klikken. Daar kun je ook veel meer foto’s bekijken!!

Van Boquete (Panama) reden we naar de grens met Costa Rica. De rit ging door de bergen. Boven op de bergen stond een snoeiharde wind. We waren allebei bang dat we om zouden waaien. Het was echt bruut! We lieten het tempo zakken naar rond de 20 km/uur en gelukkig bleven we beiden overeind. Het was er ook grijs en somber, maar echt regenen deed het niet.

Daarna reden we door het kustgebied tussen de bananenplantages (vooral van Fyffes). Rond 12:00 uur waren we bij de grens. We besloten eerst te gaan eten, de ervaring heeft geleerd dat de grensovergangen, vooral met een voertuig (motorfiets), lang kunnen duren. Nou ze hebben ons niet teleurgesteld. Uitchecken uit Panama was zo klaar. Ons zelf inchecken in Costa Rica ook. Maar toen begon het feest. Een TIP in Costa Rica kan alleen als je eerst de verzekering hebt geregeld. Dat moest in een kantoortje naast de douane. De dame was er niet… ze kwam na een half uur. De computer dateerde uit 1990, evenals de printer. Het duurde ongeveer 10 minuten voor het programma actief was. Na het betalen van de vereiste munten, gingen we gewapend met het formulier terug naar de dames van de douane. Ze waren met zijn tweeën en ieder nam een motor voor haar rekening. Dat duurde bijna een half uur. Het was er ook nog snoeiheet.

Ondanks dat het een uur vroeger was reden we pas om 15:30 uur weer weg. Gelukkig vonden we na een uurtje een hotelletje aan de kust. We waren afgepeigerd… Overigens is Costa Rica bizar duur, zowel de hotels als het eten. Voor de lunch gingen we een pakje salami halen bij de supermarkt: €8! De ham was €5… De excursies naar de eilanden voor de kust zijn zomaar €150 voor een dagje. Moeder vraagt of het zo goed is.

 

Gastcolumns & blogs, Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Stories from abroad, Tussendoor

Hans en Dia vanuit Colombia

Een reactie plaatsen

Hans en Dia  reizen nog steeds op hun motorfietsen door Zuid-Amerika, momenteel in Colombia. Hieronder twee verhalen. Zit je toevallig op Facebook en wil je alle verhalen van Hans en Dia volgen, kijk dan eens op Motorcycle Travels. Even op deze groene regel klikken. Daar kun je ook veel meer foto’s bekijken!!

Op 21 januari schreef Hans vanuit Giron:

Gisteren reden we een redelijk saaie weg, maar wel met mooie uitzichten. We eindigden in een heel klein plaatsje, Puerto Triunfo geheten. Het ligt vlak aan de Rio Magdalena en ondanks dat het heel klein is, zijn er toch veel hotels. Dat komt omdat het landgoed van Pablo Escobar op een afstand van een paar kilometer ligt. Dat is nu een themapark met dieren en zwembaden. Het is zo groot dat je er met de auto of motor er doorheen kan rijden. Het is niet aan te lopen. Vanmorgen genoten we van een ontbijt op het plein in het dorp. Croissantjes en koffie! Het lijkt Frankrijk wel. Daarna reden we verder naar het noorden, tot we stuitten op een kilometers lange file. We reden erlangs naar voren en kwamen bij de oorzaak.
Een “para” dus stop, vanwege een protestactie. We zetten de motoren neer en wilden een café opzoeken dat op het kruispunt lag. Ik vroeg aan een langslopende agent wat er gaande was. Het bleek om een protestactie te gaan tegen de aanleg van een mijn. Men is bang voor verontreiniging van de rivier, die het drinkwater levert. Daarna spraken we uitvoerig over onze reis en wat we van Colombia vonden. Aan het café kwamen we niet meer toe, de agent gebood de dame, die de blokkade beheerde, dat ze ons door moest laten. De weg ging verderop de bergen weer in. De cordillera is hier niet heel hoog meer, 1200 meter. Er zijn wel veel wegwerkzaamheden en instabiele plekken op de weg. Daardoor kwamen we weer in een verstopping terecht. En bij 32°C is dat minder leuk. Vlak daarna vonden we een restaurant voor de lunch. Kennelijk een luxueuze plek getuige de dure auto’s (Jaguars en zo), het eten was redelijk goed, gelukkig stond er bij hoeveel vlees er in een portie zat (vanaf 260g). We hebben dus maar een portie gedeeld. We zijn nu in Giron, een voorstadje van Bucaramanga (500.000 inwoners). We vonden een allerliefst hotelletje in het oude gedeelte. Het is een monumentaal pand, het moet ook in de oorspronkelijke staat blijven aldus de beheerder.
De motoren staan op de binnenplaats, ik moest ze daarvoor over een twintig centimeter brede plank een drietal treden op rijden. De straat is erg smal en natuurlijk kwam er net een bus aan toen ik de eerste motor naar binnen reed. Maar het is gelukt om er niet af te sturen, gelukkig haha. Giron, gesticht in 1632, is een leuk stadje, gebouwd in koloniale stijl. De muren in het plaatsje zijn wit en de deuren zijn groot en van donkerbruin of zwart hout. De Basilica Menor, de kerk, is ook in die stijl gebouwd en best groot. Het centrale plein is in onderhoud en dus niet open. Daarom zitten de eettentjes er nu omheen. We aten er ons avondmaaltje en daarna koffie met gebak in de enorme bakkerszaak.

Op 22 januari vanuit Barichara schreef Hans dit vervolg

Van het leuke dorpje Girón rijdt je in een paar uur naar Barichara. De weg loopt door de Chicamocha Canyon. Dat is de op een na grootste canyon ter wereld. Het is er prachtig, met mooie slingerende wegen.
Er is echter een nadeel en dat is het vrachtverkeer dat er door heen gaat. Op deze zondagmorgen viel het nog mee, maar echt blij wordt je er niet van. De vrachtwagens rijden gemiddeld 20-30 km per uur. Inhalen kan vaak wel, maar voor je rijden er nog tientallen. We hebben dus maar veel om ons heen gekeken en van de uitzichten genoten. Barichara is een plaatsje uit 1705. Het draagt de titel: “het mooiste dorp van Colombia” Het is een erfgoed stadje. Er is zelfs een Disney animatiefilm op geïnspireerd, Encanto geheten. Op het centrale plein is een park en natuurlijk een grote kerk. Het stadje heeft 7000 inwoners. Met een beetje goede wil, kunnen ze er allemaal tegelijk in, haha. Een beetje aantrekkelijke hostel vinden was een een uitdaging want de meeste hebben geen garage, maar wel een hoge stoep en smalle deuren. De Trip Monkey hostel had echter een dubbele klapdeur en een stoep die ik wel aandurfde. De motoren staan dus weer veilig binnen. We blijven hier een extra dagje.
Voor meer reisverhalen van Hans en Dia, kun je je via Facebook aanmelden voor deze groep: HansenDiaopReis en daar kun je ook veel meer foto’s bekijken!!
Gastcolumns & blogs, Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Stories from abroad, Tussendoor

Motorreizen is soms omrijden

Een reactie plaatsen

Natuurrampen laten zich niet voorspellen. Hans en Dia zijn op hun reis door Zuid-Amerika inmiddels in Colombia beland. Deze tekst schreef Hans op 12 januari. Zit je toevallig op Facebook en wil je alle verhalen van Hans en Dia volgen, kijk dan eens op Motorcycle Travels. Even op deze regel klikken.

12 Jan 2023, Ipiales Colombia.

“Soms zit het mee en soms zit het tegen. Gisteren arriveerden we in Ipiales om te ontdekken dat er een grote aardverschuiving is geweest op de weg tussen Pasto en Popayan. Vreselijk voor de mensen daar, er zijn veel mensen alles kwijtgeraakt en ruim 900 daklozen.

De consequentie is ook dat de benzineaanvoer plat ligt en er geen benzine meer is te verkrijgen in de hele regio. De weg is geblokkeerd en het gaat dagen duren voordat dit is opgelost. Intussen zal er brandstof uit Ecuador worden aangevoerd. Maar dat moet nog opgang komen want de tankstations hier in Ipiales, net voor de grens met Ecuador zijn uitverkocht.  Na lang nadenken en kijken op kaarten en checken op de informatie van buitenlandse zaken van Nederland en andere landen hebben we besloten weer terug te gaan naar Ecuador en dan naar een meer oosterlijk gelegen grensovergang te gaan.  Dat kost een paar dagen, maar ja, zo is het met reizen.  Er loopt een weg vlak langs de grens, maar dat is echt een gevaarlijk gebied met veel kartel activiteit en andere narigheid, De hele regio is hier sowieso minder fijn. Dus we gaan wat verder terug naar het zuiden en dan weer naar het noord-oosten.

De foto van de kerk is in Ipiales. Hij schijnt mooi te zijn van binnen. Maar vandaag waren er meerdere begrafenissen en dus konden we hem niet bezoeken.”

Wil je alle verhalen van Hans den Ouden lezen? Klik dan op zijn naamtag hieronder, of op: //ikzoekeenmotor.nl/tag/hans-den-ouden/

Filmpjes / Video's / YouTube, Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Tips en Tricks

Motorrijden door de bergen van Ecuador

Een reactie plaatsen

Hans en Dia zijn op hun reis van het Zuiden van Zuid-Amerika naar het noorden van Canada inmiddels in Ecuador beland. Bij het filmpje hieronder schreven zij deze tekst: “ Vandaag reden we van Riobamba naar La Maná.  We kozen ervoor om het grindgedeelte over te slaan en dus reden we naar Ambato over de snelweg (saai) en toen 125 km de bergen in.  We bereikten een hoogte van 4200 meter.  Nu zijn we in La Maná.  Het leuke is dat we morgen terug moeten rijden naar Ambato en dan naar Puyo.  Even een kleine 300 km omrijden.  Waarom?  Ach, omdat het kan.”

Wil je meer verhalen lezen over de motorreizen van Hans en Dia?Klik dan op deze link: //ikzoekeenmotor.nl/tag/hans-den-ouden/

Zit je toevallig op Facebook en wil je alle verhalen van Hans en Dia volgen, kijk dan eens op Motorcycle Travels. Even op deze groene regel klikken dan.

Ikzoekeenmotor.nl, Motorreizen, Motorroutes, Stories from abroad

Hans en Dia in Peru

Een reactie plaatsen
Afdrukje via Polarsteps

Hans en Dia zijn op hun reis door Zuid-Amerika inmiddels in Peru beland. Deze tekst schreef Hans op 30 december, vorig jaar. Twee dagen geleden dus.
Zit je toevallig op Facebook en wil je alle verhalen van Hans en Dia volgen, kijk dan eens op Motorcycle Travels. Even op deze groene regel klikken dan. 

Canon del Pato.

Terug naar de kust, nee niet het liedje van Maggy McNeal uit 1976, maar de N3 die van Charaz naar de kust loopt. Een belevenis tussen de hoge bergen. Er zijn wel veel gaten in de weg. Ik moest denken aan het pylonen rijden op rijles. En soms mis je er toch nog eentje. Gelukkig kunnen de spaakwielen van de Vstroms wel tegen een stootje. Het was een onvergetelijke route, 130 km slalommen in de bergen en genieten van de uitzichten.

We reden achter een vrachtwagen een dorp in en nadat de papieren waren gecontroleerd werden wij staande gehouden. Je denkt argh, wat nu weer. Maar de goede man wilde alleen maar weten waar we vandaan kwamen en waar we heen gingen. Hij meldde dat alles op de weg veilig was en vind het leuk dat we zijn land bezochten. De handen werden geschud en daar gingen we weer. Zo leuk! De weg langs de kust is grotendeels snelweg en minder boeiend. Trujillo is een grote havenstad met 800.000 inwoners, de derde stad van Peru.