Tag archieven: Motorcycle Travels

Een uur sparen aan de grens

Hans en Dia schrijven regelmatig tijdens hun motorreis hun verslag van de dag. Zo mogen wij dit verhaal publiceren, geschreven op 20 april vanuit Hongarije. Momenteel rijden ze beiden op een BMW 1250 GSA.
Je kunt al hun motorreizen (met veel meer foto’s, ook van de eerdere jaren) teruglezen en volgen via hun eigen Facebookpagina: Dia and Hans’ Motorcycle Travels

Onze gastheer in Sibiu had ons verteld dat er kans op sneeuw was gisteren, vooral verder naar het westen. We stonden op en zagen dat de zon scheen, maar het was slechts 1°C. We trokken alle lagen aan en vertrokken om 08:00. Transylvania is een prachtig gebied en zeer welvarend. Het is net of je in Oostenrijk bent. Ook de huizen zijn van hetzelfde soort bouw. We maken plannen om hier nog eens heen te komen, zeker die Transfăgărășan en de Transalpina moeten afgetikt worden.

Zo mijmerend rijden we door een prachtig landschap op meanderende wegen terwijl de zon schijnt. Dat duurde dan weer niet de hele dag, want bij vlagen kwamen er donkergrijze wolken over ons heen. Daar viel incidenteel wat regen en zelfs hagel uit. Die hoorde ik dan via de intercom op Dia’s helm kletteren. Het was een prachtige dag! We lunchten in een van de vele prieeltjes die hier langs de weg staan. Rond 16:00 waren we aan de grens, dat kostte weinig tijd deze keer en we reden de Central European Timezone in, dus was het opeens 15:00.

Het eerste plaatsje over de grens is Gyula, het heeft een oud fort en prachtige lanen en pleinen. Ik zag wat hotels op de kaart, maar toen we er voorstonden waren dat van die flatgebouwen uit de communistische tijd. Dia zag even later een bord met een bedje er op. De eigenaar zei echter dat hij geen plaats had, maar wel een oplossing. In zijn KTM werkpak, hij is monteur, fietste hij voor ons uit naar een collega een straat verder. Een groot huis met binnentuin.

De motoren staan onder een afdak en het ligt midden in het centrum. Voor we de kamer te zien kregen stond er al een schnaps op tafel met een bijbehorende halve liter bier! De Hongaren houden er wel van. Het alcoholpromillage waar je mee aan het verkeer mag deelnemen is overigens 0,0! De eigenaar is een verzamelaar en rommelaar. Er staan rijen bierflesjes en andere snuisterijen, zie de foto’s. Het plaatsje is rustig. We vonden een restaurant waar een muzikant op een orgeltje speelt en er bij zingt.

Dat laatste was dan weer niet zijn sterkste kant. Het genre was Peter Maffay, dat was dan wel weer een Roemeen uit Brasov in Transylvania.

De reis gaat morgen verder langs Budapest richting Slowakije.

Hans en Dia vanuit Turkije

Hans en Dia zijn sinds 10 maart weer een mooie motorreis aan het maken. Wij volgen hun verhalen via de Facebookpagina Motorcycle Travels.

Afgelopen maandag
schreven ze dit verhaal
vanuit Safranbolu in Turkije:

Ik geloof niet dat we daar langs kunnen. Er liggen wel erg veel stenen op de weg. Ik zette mijn motor neer en liep verder over het smalle weggetje. Er lagen zoveel stenen dat we er niet langs konden. Maar het werd erger, twintig meter verderop was de weg helemaal weg, ingestort door een aardverschuiving.

De afslag naar de grotere weg was nog maar anderhalve kilometer verderop. Ik keerde Dia’s motor om en wilde daarna mijn motor ook omdraaien, met hulp van Dia. Het ging echter mis, er lag een steen onder de achterband en de weg was steil. Zodoende zakte de grote GS Adventure langzaam om en draaide over de cilinder heen. Ze vallen nooit naar de berg toe kennelijk. Samen probeerden we hem weer overeind te trekken, maar er zat geen beweging in. Gelukkig hebben we een Eastbound Motowinch bij ons en daarmee takelden we de motor weer overeind.

Keren was daarna nog steeds een uitdaging want er lag modder en los grind op de weg. Maar gelukkig lukte het en konden we weer terug rijden naar het begin van dit bergweggetje en een grotere weg nemen naar het eindpunt van de route van vandaag in Safranbolu.

We wilden vandaag vroeg stoppen, maar dat is dus niet gelukt. Helaas waren in Safranbolu vrijwel alle hotels gesloten, ondanks dat ze wel te boeken zijn op Booking.com. Het stadje dat op de werelderfgoed lijst staat hebben we zodoende niet echt bezocht. Er even buiten vonden we wel een hotelletje. Er is echter geen verwarming, behalve een straalkacheltje en pas vanavond warm water. De nacht wordt koud, naar verwachting 0°C. Eten is hier pas na zonsondergang verkrijgbaar. We gaan daarom vanavond ons ontbijt van morgen opeten en dan zien we morgen wel weer verder.

De rest van de route was overigens prachtig en we zagen weliswaar grijze wolken in de spiegels, maar tot in de middag scheen de zon.

An explanation to our visitors from abroad

About Ikzoekeenmotor.nl.

Ikzoekeenmotor.nl is a nice, informative Dutch website which serves as a platform for both motorcyclists and motorcycle companies. We come together at Ikzoekeenmotor.nl to share our PASSION FOR MOTORS on a daily basis! Normally, the articles are written in Dutch… Today is an exception!

Inspired by this passion, we publish about anything having to do with motorcycles, ranging from the purchase of one to the joys of riding a motorcycle. We know about this hobby from personal experience because we ride them ourselves. Topics you will find on our website are: motorcycle news, motorcycle travelling, motorcycle events, columns, videos, interviews with motorcyclists and motorcycle companies, etc.

Since we first started with Ikzoekeenmotor.nl we are proud to say that the number of fans and visitors to our website has been (and continues to be) increasing every day. People are sharing our stories and pictures with other people on Facebook and Twitter, and so our community is steadily growing. As we said: the interviews and articles are in Dutch. Because of our stories, pictures and international YouTube videos we receive reactions and questions from all over the world.

It’s a well-known fact: bikers don’t stop at borders, they make friends everywhere.

For business people: we are specialists on content marketing and we know how to write a good article about your product or service. We share your stories. Google is our friend.

If you have a question, please write to us at: info@ikzoekeenmotor.nl.

Hans en Dia vanuit Mexico

Hans en Dia reizen op hun motorfietsen van het Zuiden van Zuid-Amerika naar het Noorden van Canada, en zullen ongeveer 9 maanden onderweg zijn. Ze schrijven ons regelmatig, en deze week was dit vanuit Mexico. Via het plaatje van Polarsteps (hiernaast) heb je een indruk van de afgelopen maanden. Meer lezen? Ga naar deze besloten Facebook Groep: Motorcycle Travels.

Stervenskoud en snoeiharde wind op een prachtige weg door de bergen tussen San Felipe aan de Californische Golf en de Grote Oceaan. In San Felipe bleven we twee dagen om een beetje te lummelen aan het strand. Het plaatsje is verder niet bijzonder interessant, maar het strand is lang en lekker om te wandelen en wat te zwemmen. Bij toeval keek ik vanmorgen op de weer app en meteen kreeg ik een waarschuwing voor extreem weer te zien voor het gebied waar we zijn. Er was polaire lucht tot in Mexico doorgedrongen.

We reden een windstil en zonnig San Felipe uit om 07:30. De weg ging eerst 40km naar het noorden en daar namen we de Mex3 naar het westen. Daar stak de wind op en moest er flink tegen in geleund worden. De windvlagen waren regelmatig 50 km/hr (30mphr) en de temperatuur daalde van 20°C naar 9°C. Ik heb nooit geweten dat het zo koud kon zijn in Mexico. We zijn twee keer gestopt om meer lagen aan te trekken en winterhandschoenen. De lucht betrok en het begon zachtjes te regenen. Echt relaxed zat ik inmiddels niet meer op de motor want ik had geen idee hoe lang geleden het hier geregend had. En de wegen kunnen dan zeer glad worden.

De route was trouwens prachtig met vele bochten en mooie uitzichten. Na aankomst in het hotel zijn we allebei uitgebreid onder de warme douche gaan staan en we hebben de airco aangezet op verwarmen en na een uurtje waren we weer enigszins op temperatuur.

Gisteren heb ik ook nog een paar uur besteed aan het regelen van de verzekeringen van de motoren in de USA&Canada. Dat is een beetje lastig omdat de meeste firma’s een Amerikaans adres eisen of een Amerikaans rijbewijs. Met hulp van een advies in een FB groep is het gelukt. En de volgende actie was het regelen van een servicebeurt voor de motoren. Daar ben ik ook lang mee zoet geweest want de meeste bedrijven reageren slecht op mail en mijn Mexicaanse telefoonnummer wilde niet echt bellen naar de USA. Ook de banden die er nog geen 5000km op hebben zitten, Dunlops uit El Salvador zijn al weer op. Bizar hoe snel die Dunlops slijten. Helaas zijn Mitas of Heidenau’s hier niet te krijgen dus worden het weer Shinko’s.
Ook in Ensenada blijven we een dagje extra en dan gaan we zaterdag de grens met de USA over.

Wil je alle verhalen van Hans den Ouden lezen? Klik dan op zijn naamtag hieronder, of op: //ikzoekeenmotor.nl/tag/hans-den-ouden/

De grens over naar Costa Rica

Hans en Dia  reizen op hun motorfietsen door Zuid-Amerika, ze schreven ons gisteren vanuit Costa Rica. Ze reizen (zie het plaatje hieronder via Polarsteps) van het zuiden naar het noorden.

De grensovergang tussen Panama en Costa-Rica was geen makkie. Zit je toevallig op Facebook en wil je alle verhalen van Hans en Dia volgen, kijk dan eens op Motorcycle Travels. Even op deze groene regel klikken. Daar kun je ook veel meer foto’s bekijken!!

Van Boquete (Panama) reden we naar de grens met Costa Rica. De rit ging door de bergen. Boven op de bergen stond een snoeiharde wind. We waren allebei bang dat we om zouden waaien. Het was echt bruut! We lieten het tempo zakken naar rond de 20 km/uur en gelukkig bleven we beiden overeind. Het was er ook grijs en somber, maar echt regenen deed het niet.

Daarna reden we door het kustgebied tussen de bananenplantages (vooral van Fyffes). Rond 12:00 uur waren we bij de grens. We besloten eerst te gaan eten, de ervaring heeft geleerd dat de grensovergangen, vooral met een voertuig (motorfiets), lang kunnen duren. Nou ze hebben ons niet teleurgesteld. Uitchecken uit Panama was zo klaar. Ons zelf inchecken in Costa Rica ook. Maar toen begon het feest. Een TIP in Costa Rica kan alleen als je eerst de verzekering hebt geregeld. Dat moest in een kantoortje naast de douane. De dame was er niet… ze kwam na een half uur. De computer dateerde uit 1990, evenals de printer. Het duurde ongeveer 10 minuten voor het programma actief was. Na het betalen van de vereiste munten, gingen we gewapend met het formulier terug naar de dames van de douane. Ze waren met zijn tweeën en ieder nam een motor voor haar rekening. Dat duurde bijna een half uur. Het was er ook nog snoeiheet.

Ondanks dat het een uur vroeger was reden we pas om 15:30 uur weer weg. Gelukkig vonden we na een uurtje een hotelletje aan de kust. We waren afgepeigerd… Overigens is Costa Rica bizar duur, zowel de hotels als het eten. Voor de lunch gingen we een pakje salami halen bij de supermarkt: €8! De ham was €5… De excursies naar de eilanden voor de kust zijn zomaar €150 voor een dagje. Moeder vraagt of het zo goed is.