[Een column van Werner Buurma]

Voor alle duidelijkheid: de publieke opinie werkt tegen ons! Motorrijders horen nou eenmaal niet bij een club van triangelspelers. We rijden en genieten van en met de motor.
In ons kleine landje wordt het echter steeds moeilijker om je hobby uit te oefenen, zonder dat je daarbij direct op iemands tenen trapt.
Lawaai-en herriepijpen hebben onomstotelijk de publieke opinie in negatieve zin beïnvloed. Of je dat nou wel of niet leuk vindt.

Een opmerking die ik vorige week las: “…mijn buren hebben een grasmaaier die ook lawaai maakt…!” getuigt van 0% inlevingsvermogen.
Dat geldt ook voor de opmerking: “Mijn motor zit op 105dB en ik vind het prachtig. Dus f.ck de rest!”
Ik wil niet roomser zijn dan de paus, maar ik rijd op een BMW 1200rt in standaard uitvoering.
Houd ik niet van een fraaie brul in een uitlaat dan? Tuurlijk wel! Mede daarom ben ik ook lid van de British Spitfire Club…open uitlaten op zo’n 12 cilinder, 27 liter Rolls-Royce Merlin motor. Kippenvel. En uiteraard omdat de Spit het mooiste vliegtuig is, ooit ontworpen en gebouwd……😉
Kortom, ik heb geen zin in chagrijnige gezichten van mijn omgeving, als ik met een motor met herriepijp langs zou komen. Dat getuigt anno 2020, van een narcistische en egoïstische instelling.
Dus: strijden voor eerlijke wetgeving, die ons niet nog meer beperkingen oplegt, is een prachtig streven.
Dat we enig moment op geluidsproductie gaan inleveren, is echter een onomkeerbare weg. En ik sta daar achter!
Tot slot, de kracht ligt in de wijze waarop we fatsoenlijk onze beweegredenen kunnen communiceren en beargumenteren. Niet in de wijze waarop we elkaar de maat nemen of be/veroordelen……