Trouwe bezoekers van ikzoekeenmotor.nl kennen inmiddels de prachtige reisverslagen van onze vaste motorcolumnist Hans den Ouden. Hans heeft momenteel, door de pandemie weinig ruimte om te reizen, maar via zijn motorverhalen van de afgelopen jaren laat hij ons meekijken in de prachtige motorreizen die Hans en Dia samen gemaakt hebben. Hier een verslag van De Mustang Valley.

De Mustang Valley

Nadat we half september 2019 terug waren uit Canada, resteerde er nog een reis dat jaar. We hadden ergens onderweg besloten dat deze reis er ook nog bij kwam dat jaar. Met Siem Edink en Daviprasad Sahoo besloten we naar Nepal te gaan.

Eind 2018 had Siem een oproepje gezet op de Facebook groep “de motorrijder” met de vraag of er mensen belangstelling hadden voor een reis door India en eventueel ook Nepal. Zo gingen we in het voorjaar naar India en in het najaar naar Nepal.

Siem en David zijn gestart met een bedrijf (Bikers for India) om motorreizen naar India en Nepal te organiseren.  O.a. te vinden op Facebook: //www.facebook.com/groups/389844315144464/

De reis naar Nepal begint in New Delhi omdat daar de motorfietsen gehuurd worden. Het zijn Royal Enfield Motoren. Je kan zelf kiezen met welk model je wil rijden. Ik koos voor de Himalayan, maar mijn vrouw, Dia reed op een Classic 350. De Himalayan is een Adventure model en de Classic is een laag model. Verder waren Gertjan en Gerry mee, op respectievelijk een Thunderbird en een Classic. De reis begint in Delhi omdat Nepal een enorme importheffing op motoren van meer dan 250cc hanteert en daardoor is huren daar veel duurder dan in India.

Je ziet veel van het land met Siem, hij weet heel erg veel te vertellen over de cultuur en het land en hij kan je meenemen naar plaatsen waar buitenlandse toeristen zelden komen. Hij trekt al jaren rond in India en Nepal en de afgelopen jaren deed hij dat op de motor. Mocht je pech krijgen, dan neemt David het op zich om dat op te lossen en je kan dan op zijn motor verder rijden. Zodoende hebben de reizigers geen oponthoud. Er is dus geen volgauto en dat scheelt aanzienlijk in de kosten.

Dit verhaal gaat over de Mustang Valley om precies te zijn het stuk van de weg van Pokhara tot aan Kagbeni. Je kan nog verder noordwaarts, naar de Upper Mustang, maar voor dat laatste stukje van 50-75 km moet je een entree betalen van US$ 500. Voor het eerste stuk moet je ook wel betalen, maar dat is maar €35.-

De reis duurde 28 dagen en bevatte enkele reserve dagen voor het geval er oponthoud zou zijn. De weersvoorspelling was dat er veel regen werd verwacht in de Mustang Valley en dus werd het programma aangepast en bezochten we eerst Katmandu. Desondanks was de weg nog erg nat en modderig.

In Pokhara is een gezellige wijk aan het meer waar je prima kan eten en ook leuk kan winkelen want er zijn heel veel buitensport zaken. De Annapurna ligt in de buurt en veel trekkings in dat gebied beginnen in Pokhara. De prijzen zijn van een andere orde dan in Europa.

Eenmaal op weg verandert na korte tijd het asfalt in een waar off-road traject met grote keien en ook, doordat het immers kort tevoren flink geregend had, veel modder. We waren om 6:00 u. opgestaan en hadden om 17:00 u. 60 km afgelegd. De weg doet denken aan een wat breed geitenpad. Vroeger was er ook nog een rivier waar je door heen moest, maar daar is nu een omweg en een brug voor gemaakt. Overigens zal over enkele jaren de weg geasfalteerd zijn en dan is er weer een stukje spektakel minder.

De reis verliep niet zonder problemen, de Himalayan heeft geen kickstarter i.t.t. tot de Classic en ergens halverwege hield de dynamo van mijn motorfiets het voor gezien zodat de accu leeg liep.Het starten lukte dan ook niet meer. Gelukkig heb ik bij de Bush Mechanic training bij //berrt.nl geleerd hoe je een motor aan kan slepen, want aanduwen is in de modder geen optie. Een sleepkabel hadden we dan weer niet. Siem ging op onderzoek uit en kwam na tien minuten terug met een stevig stuk elektriciteitskabel. Dat hebben we tussen de steps vastgemaakt en daarmee de motorfiets aangesleept. Dat lukt wonderwel vlot. Later, na het tanken startte hij natuurlijk weer niet. Er kwam toevallig een local aangelopen, die zei dat hij dat wel voor elkaar kreeg zonder de sleep. En inderdaad, met een kleine run sprong hij er op ende motor sloeg aan en we konden weer verder.

Tegen zonsondergang waren we nog niet op de bestemming aangekomen en rijden in het donker is te gevaarlijk en ik had natuurlijk ook geen licht meer. Op de plek waar we stonden waren twee hotels. We besloten naar het White Mountain hotel te gaan dat door twee Nepalese zussen werd uitgebaat. Ze hadden voldoende kamers en zorgden voor prima eten. Bishnu de oudste was een gezellige dame. Ze nodigde ons uit om op de terugweg weer bij haar te komen en dan zou ze ons meenemen naar een hotspring. Dat hebben we inderdaad gedaan. We hebben trouwens nog steeds contact op Facebook.

In Kagbeni zouden we twee dagen blijven, dus dat gaf de mogelijkheid om de motor te laten repareren zonder tijdsverlies.

Wel reed er nog iemand lek en de Royal Enfields hebben tubes, dus even een plug steken gaat niet. Er zijn echter overal mensen die snel een band kunnen repareren, alleen moet je de motor daar dan wel zien te krijgen. Dat gaat daar niet met de wegenwacht. Je houdt een vrachtwagentje aan en de motor wordt ingeladen en vervoerd naar een reparateur, dat kost maar een paar euro.

Tussen Kagbeni, waar we sliepen, en Muktinath, het verste punt van deze reis, ligt opeens weer een prachtige asfaltweg. Muktinath is een heilige plek voor hindoes en boeddhisten. De afstand is maar 12 km vanaf Kagbeni maar het is wel 800 meter hoger. Muktinath ligt op 3800 meter. Zo hoog kan je in Europa nergens komen met de motor. En je rijdt in een betoverend landschap. Tussen bergen van meer dan 8000 meter. De laatste 2 km reden we te paard, een noviteit voor mij.

De terugweg verliep makkelijker dan de heenweg want de weg was nu een stuk droger. We kwamen langs het Dutch Café. Sinds 1998 woont de Nederlander Patrick Maas daar met zijn Nepalese vrouw Purda. Je kan er Douwe Egberts koffie drinken en appeltaart eten. Grappig hoe je die dingen toch weer waardeert als je een tijd alleen maar Indiaas en Nepalees eten hebt genoten.

Ook op de terugweg verbleven we in Pokhara en reden daarna door naar Butwal om daarvandaan naar Kailai te vertrekken. De weg tussen Pokhara en Butwal is een prachtige bergweg met strak asfalt. De weg meandert langs een rivier en heeft fraaie uitzichten. Na de overnachting in Butwal reden we verder westwaarts over een mooi geasfalteerde weg, het traject was 335 km. Echter na 38 km besloot een tegenligger in een blinde bocht 4 vrachtwagens te gaan inhalen. Ik reed voor en uiterst links aan de buitenkant van de bocht naar rechts en zag de auto op eens recht voor me. Ik dacht “wegwezen en bermvlucht”, maar op min of meer hetzelfde moment lag ik voorbij de motor op mijn buik in de berm. Ik zag pas later dat ik de auto op het rechter voorspatbord geraakt moet hebben. Zelf mankeerde ik gelukkig weinig anders dan wat schaafplekken en een gekneusde duim. Het pak met goede bescherming en motorlaarzen bewees zijn dienst. Aan de motor was aanzienlijke schade, die was niet meer rijdbaar.

De politie kwam snel ter plaatse en stelde vast dat de Nepalees de enige schuldige was en dat ik schadeloos gesteld moest worden. Naast de politie kwam ook het leger en er liepen uiteindelijk zo’n 20 man rond. Er werd een vrachtwagen aangehouden en zowel de motor als ik werden naar Butwal gebracht naar de Royal Enfield dealer waar de motor gerepareerd zou worden. Onderdelen daarvoor moesten echter uit Kathmandu komen en daar ging een week mee heen.

Uiteraard hebben we die dag een rustdag ingebouwd want ik was er behoorlijk van slag van en mijn hand was flink gezwollen evenals mijn linker knie.  De volgende dag gingen we weer verder. Het kostte wat moeite om mijn handschoen aan te krijgen over de zwelling van mijn hand maar verder ging het rijden goed.

De arme David heeft daar een week op moeten wachten, terwijl wij met zijn motor doorreden.

De reis naar Delhi verliep verder ongestoord. We brachten nog een dag door in Delhi en daarna vlogen we weer naar Nederland.

Wil je nog wat bewegende beelden bekijken over het rijden in India en Nepal? Check dan deze Youtube filmpjes:

en