In 2019 waren Hans en Dia al eens op de Million Dollar Highway. En nu, mei 2023, zijn ze er weer op hun reis, onderweg van het zuiden van Zuid-Amerika naar het noorden van Canada. Ze zijn nu zes maanden onderweg en de reis zal totaal ongeveer 9 maanden duren, en is te volgen via hun Facebook pagina Motorcycle Travels. Het linkje hiernaar zie je onderaan dit artikel. We tonen eerst het filmpje en eronder het verhaal.
In Colorado vind je de Million Dollar Highway. Hij heet zo omdat hij zo duur was om te bouwen. Hij gaat over drie passen: Coal Bank, Molas en Red Mountain.
Dit verslag van 5 mei 2023 schreef Hans op zijn Facebook pagina.
The officer said: you’re going to fast. You were doing 40 mph (60km/u) and it’s 25 mph (40km/u) on this road. It’s very dangerous! Dia zei sorry en we wisten het niet. Geen bekeuring!
We reden van Green River een stukje terug richting Moab en daarna verder door naar het zuiden. Bij de koffiestop in Moab stopte een leuk campertje voor onze neus. Ik zei tegen de man die er uit stapte dat we zijn camper leuk vonden. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en waar we heen gingen. Dus vertelden we het verhaal over de reis van het zuiden van Argentinië naar het noorden van Canada. Hij wilde de motoren zien en ik vroeg of hij ook reed. Hij zei nee ik ben 5 jaar geleden gestopt en heb mijn BMW verkocht. Ik rij nu alleen nog maar op mijn mountain bike. Hij had ook een mountain bike outfit aan, met bescherming. Ik vroeg hoe oud hij was: 82 was het antwoord!
We gingen verder en kwamen langs de afslag naar Telluride. Dat zou een leuk dorpje zijn, dat klopte dan ook. Een echt wintersportdorp, op flinke hoogte (3000m) . De weg erheen was prachtig, maar aan het eind moet je ook weer terug. Tenminste als het doel is vandaag de Million Dollar Highway te rijden. Het was flink koud en bij vlagen sneeuwde het. De weg was echter goed schoon en droog en voorzien van talloze bochten. Daarna gingen we richting Ouray, dan Silverton en vervolgens naar Durango. Na de derde bocht werden we staande gehouden door de sheriff. Hij was heel vriendelijk, maar vond dat het wat rustiger aan moest. Hij zei: “Dit is een heel gevaarlijke weg”. Wij dachten terug aan de wegen in de Himalaya vorig jaar in Mei. Boven de 4000m, geen asfalt, zeer steil en smal en nergens een vangrail. We hebben het wel wat rustiger aan gedaan daarna. Af en toe kwamen er wat sneeuwvlokken naar beneden en de snijdende wind was ook weer aanwezig. Gelukkig klaarde het wel op en reden we in de zon. Het hoogste punt was op 3230 meter. Het hotel in Durango had gelukkig de kachel aan staan en een warme douche in combinatie met een Jägermeister hielpen om weer op temperatuur te komen. In mijn hoofd klonk Chris Rea’s Looking for the summer.
Hans en Dia reizen op hun motorfietsen al jaren regelmatig over de wereld. Meer lezen? Ga naar deze besloten Facebook Groep: Motorcycle Travels.