In de serie Vier Dagen Trier publiceren we vandaag het verhaal van dag 3, geschreven door Coos van der Spek. 

Aangevuld met een verhaal over de vader van Marco. Motorrijders maken wat mee, onderweg…

VDT 3 – Marco’s vader.

De dag begint weer stralend. We hebben alle geluk van de wereld. Het wordt vandaag ruim 25 graden.

Hans is weer terug in het hotel. Sleutelbeen inderdaad gebroken. En in zijn hand zit een scheurtje. Hij gaat morgen met speciaal vervoer naar huis. Komt goed.

Rond half tien vertrekken wij in drie groepen naar Luxemburg. Jim rijdt vandaag weer lekker mee. Dat heeft hij verdiend.

De ochtenddauw ligt nog op de velden. Het groen glimt prachtig in het zonlicht. Ik zit te fluiten in mijn potje en mijn vizier staat open.

We drinken koffie in Larochette en lunchen in Esch sur Sure. Het is een drukte van belang met het mooie weer.

Ik heb trouwens weinig last meer van die KUT-pollen. De Cetirizine houdt het restant aardig onder controle.

Marco verliest vandaag zijn zadel. Eergisteren zijn koffer. Als het daarbij blijft, dan zijn wij zielsgelukkig. Het blijft immers een Moto Guzzi…

Marco gaat trouwens vandaag naar huis. Hij wil zondag koffiedrinken met zijn vader van 87. Dat is het laatste jaar een gewoonte geworden. Zijn vader is aan het dementeren.

MARCO’S VADER

Tot slechts vier jaar terug reed Marco’s vader nog motor. Op een sportmotor! Met ruim 70 jaar motorervaring ging dat nog makkelijk. Pa heeft zelfs in zijn jonge jaren heel lang geraced.

Enfin, na een bezoek aan Arie Molenaar Motoren rijdt één of andere automobilist pa van zijn sokken en pa komt met wat complicaties twee dagen in een ziekenhuis terecht.

Hij ligt op een zaaltje met zes stokoude mensen van zijn leeftijd. Een vrouw heeft een baarmoederverzakking, een andere vrouw een versleten heup, iemand anders een kapotte knie en er zijn twee mannen met prostaatproblemen. Allemaal oude mensen kwaaltjes.

“En waarom ligt u in het ziekenhuis mijnheer?”,
vraagt iemand aan de 83 jarige ex-coureur.

Oh, ik heb een motorongeluk gehad, antwoord pa nonchalant….

Heeeeerlijk, hè……?

🏍🏍🏍