Onze schrijver en reisleider Coos van der Spek ging 4 dagen op pad naar Trier, met 20 motorrijders.

Hij schreef ons er vijf verhalen over; vandaag publiceren we het laatste verslag. 

VDT 4 – Thuis.

Vandaag gaan we weer naar huis. Maar we mogen eerst heerlijk 200 kilometer door Duitsland en België sturen. Allemaal binnenwegen. En dan vanaf Maastricht de snelweg op naar huis. Das wat minder.

Hans wordt al om half tien door een taxi uit Nederland opgehaald. Later op de dag horen wij dat er op de foto toch ook twee breuken in zijn hand zichtbaar zijn. Dat wordt gips.

We rijden in Duitsland langs prachtige uitgestrekte koolzaadvelden. Het blijft elke keer een betoverend gezicht. We maken tijd voor wat fraaie foto’s. De Sony RX100 maakt overuren. En het is prachtig weer. Al weer.

We drinken koffie op een mooi terras in een soort tuin. Lekker in de schaduw van een grote parasol. Wat kan het leven toch mooi zijn.

En bij een frietkot scoren wij tosti’s voor de luns. Het is er nogal druk, dus ik krijg een device mee dat gaat trillen als we ons voer af kunnen halen. Stop dit ding in de zak van je broek, zeg ik tegen Anton. En als je blij wordt, dan is je lunch klaar… Iedereen grinnikt.

Vlak voordat we de snelweg opdraaien, scoren wij nog een paar bolletjes ijs. Best een goede greep. De suiker geeft ons direct nieuwe energie. En die hebben we nodig.

Het is 29 graden in Limburg. En retedruk op de A2. We rijden constant links en met verhoogd tempo. Al onze aandacht is vereist en we rijden scherp. We komen wel een keer of zeven in files terecht. Alarmlichten en groot licht aan en er tussendoor met die gigantische brede motoren. Als voorrijder voel ik mij net een ijsbreker: ik zie de auto’s links en rechts ruimte voor ons maken. Het is een machtig gezicht. Maar ik ben alert. Een automobilist kan zomaar met zijn koektrommel van baan veranderen.

Bij Nieuwegein ontwijken we nog even een ongeval door de A2 te verlaten en een stuk door de polders te rijden.

Rond 19:00 uur is iedereen weer veilig thuis, zie ik in onze groepsapp. Dat stelt mij gerust.

We tikken met z’n allen zo’n 30.000 kilometer af in vier dagen. Er ging met één deelnemer helaas iets mis. Het was overigens de deelnemer met de minste rij-ervaring. Dat gaan we vóór volgend jaar bijspijkeren. En we gaan hem andere kleding adviseren. Iedereen is natuurlijk verantwoordelijk voor zichzelf, maar ik wil er geen last van hebben.

Mooi weekend. Mooi weer. Mooi kluppie. Lekker gereje. Doen we vast noges…

Voor de liefhebbers hebben we nog een fijne video en wat foto’s hieronder: