Tag archieven: Motor Mobiliteit Gehandicapten

Tjerk de Ruiter: Motorrijden is het toppunt van inclusiviteit

Wie ben jij? Waar kom je vandaan?

Ik ben Tjerk de Ruiter. Oorspronkelijk kom ik uit Rotterdam, daar heb  ik ook mijn rijbewijs gehaald, maar mij eerste motor had ik in Hengelo (Twente). Daar woon ik nog.

Heb je vroeger eerst brommer gereden? 

Ik had geen cent te makken. Mijn brommer was dus een derdehandsje van  mij broer, een Yamaha FS1. Wekelijks moest dat ding open om te repareren of op te voeren, want ik was de snelste op het traject Mijnsheerenland- Rotterdam dus als ik na een vastloper weer moest inrijden dreigde ik ingehaald te worden, en dat kan natuurlijk niet. Ik heb mijn vastlopers niet geteld. Werd wel erg handig in sleutelen en opvoeren.

Wanneer kocht jij jouw eerste motorfiets en wat voor een motor was dit?

Een Yamaha SRX 600 in 1994. Ik zou een half jaartje gaan werken in Arnhem en had mijn vrouw voorgerekend dat ik op de rit winst zou maken met een motor. De werkplek ging gelukkig niet door, maar ik had mijn motor wel. Ook deze kreeg een vastloper maar dat was waarschijnlijk omdat ik al een kilometer of duizend zonder olie reed. Zelfs een Yamaha kan daar niet tegen. Hij trok mij desondanks uit de Heinenoordtunnel omhoog.

Ben jij een “mooiweer-rijder” of een “door-rijder”?

Het hele jaar door, Woon-Werk, maar als het al te slecht weer  is of er is pekel dan pak ik tegenwoordig een auto.

Stel: je wint een flinke prijs in de loterij. Wat voor motorfiets zou je dan kopen?

Ik heb mijn droommotor al (Yamaha MT-01), maar als geld dan echt geen rol meer speelt: een rode Triumph Speed triple RR, Een Ducati Panigale V2 en een Indian FTR en misschien nog een Suzuki GT 750 waterorgel  en natuurlijk ook een Ducati 996 voor erbij.

Wat was de mooiste rit die je ooit reed?

Dat moet haast de Ring of Kerry, in Zuidwest Ierland zijn. Elke bocht (en dat zijn er veel), elke helling, elke richting levert weer volledig andere vergezichten op. Indrukwekkend.

Maar afgelopen weekend, op mijn tour met de Stichting Mobiliteit voor Gehandicapten: In de Moezelstreek heb je haarspeldbochten waar je de volgende 3 ook al kan zien. Pas na een uurtje was de kramp uit mijn mondhoeken. En dat gold voor elke deelnemer van die tocht. (de “Toertoggt”)

Staat er nog een bijzondere toertocht op je bucket-list?

Nee. Eigenlijk rijdt ik woon-werk al zoveel dat ik niet aan toertochten denk. Maar de Stelvio zou ik eigenlijk wel willen doen om maar wat te noemen, en de Ring of Kerry nogmaals.

Denk je al aan een volgende motorfiets?

Ja. (maar ik zeg het niet hardop, want ik wil niet dat mijn motor het hoort en is er eigenlijk geen adequate vervanger op de markt) Op mijn MT-01 staat nu bijna 250.000 km, de kans is groot dat ik op niet al te lange termijn een Triumph Speed Triple RR koop.

Tjerk de Ruiter op een niet gemotoriseerde tweewieler.

Wat heeft motorrijden jou gebracht in je leven?

Op het moment dat ik op de motor stap, mijn scherm dichtklap na een drukke werkdag met complexe problemen: dan ben ik helemaal Zen. Als ik op mijn motor nog steeds aan werkproblemen denk dan weet ik dat ik tegen een burn-out aan zit. Mijn werkgevers hebben waarschijnlijk geen idee hoe veel ze aan het motorrijden te danken hebben. In mijn hele carrière (ruim 30 jaar) heb ik mij maar 1,5 dag ziek gemeld. Maar ook: omdat ik motor rijd, bondsarts van de KNMV en revalidatiearts was, kwam ik bijna als vanzelfsprekend in aanraking met de SMvG en de MMvG en kan ik nu die dingen doen die ik enorm leuk vind en kom ik met de meest fantastische mensen in contact.

Mijn tweede klus voor de SMvG was ook toevallig: Mijn buurman Edwald samen met Jarno Janssen over Assen laten jagen. De eerste keer dat hij weer op een motor zat na zijn ongeluk. Het leven zit vol toevalligheden. De kunst is de juiste te grijpen.

Wat heb ik je niet gevraagd, en wil jij mogelijk toch nog kwijt?

Een van mijn grote passies uiteraard: motorrijders met een vlekje weer op de motor begeleiden. Er lopen veel mensen rond, of ze zitten verdrietig in een hoekje, met het idee dat motorrijden ver buiten hun mogelijkheden is. Tot het moment dat ze kennis maken met de Stichting Mobiliteit voor Gehandicapten (waar ik adviseur van ben) en de werkgroep MotorMobiliteit voor Gehandicapten waardoor ze zien dat met soms een kleine aanpassing aan mens en machine ze hun grote passie (terug) kunnen krijgen.

En dan voor een revalidatiearts zoals ik het mooiste aspect: Eenmaal op de motor is iedereen gelijk, eenmaal op de motor zijn er geen beperkingen of handicaps (behalve misschien niet kunnen zwaaien als je maar 1 functionerende arm hebt). Motorrijden is het toppunt van inclusiviteit.

Stichting Mobiliteit Voor Gehandicapten

Motorrijden is voor velen een droom. Maar, wat gebeurt er met je als je denkt dat je jouw droom niet meer kunt realiseren?

Motorrijders met een beperking hebben gelukkig tegenwoordig veel meer kansen. In Nederland is het rijden met een beperking goed geregeld. De SMvG en de MMvG proberen samen met de getroffen motorrijder de droom levendig te houden.

De projectgroep MMvG heeft er voor gezorgd dat er honderden mensen met een beperking (nog steeds) kunnen genieten van het motorrijden. Zo ontstond 25 jaar geleden de behoefte om samen te gaan toeren, meestal in België en Duitsland. Deze motorrijders hoefden een heel weekeinde het niet hebben over hun beperking maar praten over wat je nog wel kunt.

Zo is het idee van de Tour Toggt ontstaan. Maarten Ogg en zijn trouwe team zetten elk jaar fantastische routes uit voor het jaarlijkse uitje van motorrijders en aanhang. Ieder jaar zit er erg veel voorbereidingstijd in om de routes te bepalen, locaties te zoeken en nog veel meer. Het vaste vertrekpunt is de St Pietersberg in Maastricht. Waar de Toggt begint met koffie en vlaai. Van daar uit begint dan het jaarlijkse weekeinde. Voor veel deelnemers is dit het uitje van het jaar. Iedereen kan zorgeloos zijn of haar passie delen, geweldige verhalen en herinneringen worden er gemaakt en tevens wordt er veel gelachen, gedronken en gegeten. Het kost Maarten en zijn team iedere keer vele uren om deze weekeinden tot een groot succes te maken. En dit al 25 jaar.

“We reden dit jaar door Luxemburg en de Eiffel. Veel bochten, mooie weidse gezichten en daarbij mooi weer. Nu is toch de tijd gekomen dat Maarten het organiseren van de Tour Toggt aan een ander wil overdragen. Iedereen die ooit mee is geweest wil dan ook Maarten en zijn team hartelijk bedanken voor de geweldige ritten die ze hebben gemaakt. Het motorrijden zal Maarten nog lang blijven doen, het organiseren van de Toggt helaas niet meer. Ze zullen elkaar zeker nog vaak gaan zien. Of de Toggt zal blijven bestaan daar zijn ze bijna zeker van.

Maarten en team, het ga jullie goed en nogmaals bedankt voor jullie enthousiasme en belangeloze inzet!”

Namens alle SMvG’ers en de MMvG Projectgroep.

Bharte Reizen ging naar Motorbeurs Utrecht

Een terugblik op de Motorbeurs Utrecht… Bharte Reizen ging met een doel: wat valt er te leren? Binnen 5 minuten was het raak. De projectgroep Motor Mobiliteit Gehandicapten kan ervoor zorgen dat jij ondanks een lichamelijke handicap toch weer kan motorrijden of leert motorrijden. Kijken wat wèl kan i.p.v. niet, dat is ook Bharte Reizen DNA.

Kort daarna deed Bert een 2e ontdekking: Stichting Nederlandse Veteranen Motorrijders: heeft tot doel de erkenning en waardering voor veteranen te vergroten. Ze organiseren enkele ritten per jaar waar ook niet-veteranen aan kunnen deelnemen. Ook hier heeft hij een prettig en informatief gesprek gehad.

Natuurlijk was het ook watertanden bij enkele modellen van diverse motormerken (genieten mag ook tijdens je werk!) En de indoor trial-baan was wederom een hoogtepunt. Maar wat werd er nu aangeboden op het gebied van reizen? Er was een vrij klein groepje met aanbieders. Een rondgang en diverse gesprekken verder liggen verschillende nieuwe perspectieven open voor motorreizen. Er gaan nieuwe routes ontwikkeld worden i.s.m. doorgewinterde en betrouwbare collega’s, zo zal binnenkort te lezen zijn in de nieuwsbrief.

Het viel op dat er relatief veel rolstoelers aanwezig waren. Een reisonderneming die ook rolstoelreizen organiseert raakt dan geïnteresseerd…En zo leerde ik (Bert) collega’s kennen die mensen in een rolstoel ook kansen bieden een motorreis mee te maken. In de volgwagen of echt achterop (afhankelijk van de aanwezige lichaamsfuncties) samen met je partner of familie. Alweer mogelijkheden i.p.v. barrières.

Resumé: geen smeuïge foto’s maar goede indrukken en gerichte informatie was mijn doel en dat doel is bereikt. Staat Bharte Reizen in 2024 op de Motorbeurs? Je leest het als eerste in de nieuwsbrief en de sociale media. Tot ineens weer, groet, Bert Harte.