Tag archieven: Dolf Peeters

Wintertips van Dolf

Wintertips...

Nou ja: deze nazomerse zondag doet nog even zijn best maar de winter gaat er onherroepelijk aan komen. Dat zou zomaar samen kunnen vallen met de verdere  kennismaking van je nieuw aangeschafte klassieker kunnen zijn.

Het aanschaffen van jouw klassieker

De eerste stap is het besef dat dat een puik idee is. Het tweede belangrijke punt is dat het aanbod vrij groot is terwijl het geld aan de koopkant tijdens de vakantie is op gegaan. Tel daarbij de verstandige opmerking van partners: “Wat rij je nu helemaal op dat ding en straks moet de verzekering ook nog betaald worden…” Kortom: nu is de ideale tijd om te kopen!

Dolf Peeters; de schrijver van deze wintertips…

De aankoop:

Maak het jezelf makkelijk. Bedenk wat je eigenlijk wilt hebben. En in welke staat je zoiets zoekt. Heel herkenbaar is het idee om voor het befaamde ‘Weinig’ iets verlaten projectachtigs te kopen. Doe dat alleen als je best technisch bent, de ruimte voor al die dozen hebt en als je beseft dat de aanschafprijs doorgaans nog een keertje(of wat) over de kop gaat voordat je rijdt.

Het kopen van een zo compleet, zo origineel en een zo goed mogelijk exemplaar biedt doorgaans al voldoende uitdaging om de komende winter constructief door te komen. Want ook in een hoop detailwerk en klein, maar nodig en vaak achterstallig onderhoud gaat voldoende tijd zitten om je tot het voorjaar bezig te houden.

Bedenk dat alle prijzen vraagprijzen zijn. Maar dat 500 euro bieden op een machine waar 2500 euro wordt  gevraagd vrij zinloos is.

Laat je niet foppen!

Loop eerst eens een rondje om je aanstaande droomfiets, ga daarna door de knieën. Is de motorfiets snel schoon gemaakt of zijn ook de hoekjes en gaatjes mooi schoon? Kijk in de tank of daar veel roest woont. Tik met iets hards op het laagste deel van de tank. Als je daar meteen door het metaal prikt is het niet goed. Voel ook even aan het blok. Als dat warm is, dan zou het kunnen zijn dat dat komt omdat de motor koude startproblemen heeft. Als de secundaire ketting en tandwielen versleten zijn, duidt dat op achterstallig onderhoud. Als de ketting een halve tandhoogte van het kettingtandwiel omhoog getrokken kan worden is het tijd voor een nieuwe kettingset. En die kan best wat kosten. Goedkope Ali Express kettingen zijn doorgaans alleen geschikt om de verkopende partij mee te kunnen afranselen. Check vanuit die optiek ook even het luchtfilter. Ga er qua achterstallig onderhoud van uit dat de voorvorkpoten nog nooit gespoeld en van verse olie voorzien zijn. ‘Pitting’ in het chroom van die voorvorkpoten maakt montage van nieuwe voorvorkkeerringen even zinloos als je nagels bijwerken met een haakse slijper.

Als er een middenbok is, gaat het makkelijk. Indien dat niet zo is, dan moet er wat geimproviseerd worden. Wiellagers zijn slijtagedelen. Je mag ze niet malend horen draaien. Remschijven met ‘opstaande kanten’ zitten doorgaans ondere hun minimale dikte. Handig als de remblokken nog wat ‘vlees’ hebben. Koop niet de goedkoopste remblokken via het Internet. Als je leven je lief is. Maar iets is beter dan niets. Staal op staal remt slecht en klinkt verschrikkelijk. Met het voorwiel in de lucht mag de voorvork geen zwaar punt in het draaien hebben. De achtervork mag niet kunnen  kwispelen. Bij monoshock klassiekers wil het hefboomsysteem nogal eens betere tijden hebben gehad. Achterste veerelementen mogen niet lek zijn of ‘nadeinen’.

Remslangen hebben ook niet het eeuwige leven. Maar de meeste blijven zitten tot na hun (of jouw) dood. De binnenvoering kan loslaten en zo voor een infarct zorgen.

Even terug naar het uiterlijk. Goed spuitwerk kost geld. Als het fabrieksorigineel spuitwerk is dan kost dat best veel geld. Daar kan tijdens de onderhandelingen op gewezen worden. Dat attendeert de verkopende partij er ook op dat jij een Echte Liefhebber bent. De kleurdelen die niet van metaal zijn moeten op scheuren gecheckt worden. Soms/vaak zijn ze van thermoplastisch materiaal. Daar zijn speciale reparariesetjes voor, maar met een soldeerbout kom je ook een eind.

Investeer bij je zoektocht in een spuitbus remmenreiniger. Spuit bij een draaiende motor op de rubbers tussen de carburateurs en de kop(pen). Als het blok dan opeens sneller gaat draaien, dan zijn de rubbers lek/verteerd.

Kijk voor de proefrit even of de koplamp, de eventuele richtingaanwijzers en het remlicht het doet. Maak die proefit over een weg met verkeersrempels, trek – bij een warm blok – eens verstandig door in de toeren. Kijk bij plotseling gas afsluiten even in de spiegels: een blauwe rookwolk indiceert op zijn minst versleten klephoedjes. Die zijn niet duur, maar de montage bij een viercilinder DOHC blok is dat nog best veel werk waar vaak speciaal gereedschap voor nodig is. Gelukkig leveren onze adverteerders allelei speciaalgereedschap tegen schappelijke prijzen. En gereedschap is altijd leuk om te hebben. Al is het alleen al omdat het zo stoer op de wandplank staat.

Op het moment dat je alles hebt gecheckt en geprobeerd, dan ben je zeker nog wel iets vergeten zoals de olie controleren. Als de motorolie vrolijk zwart is, dan duidt dat ook weer op achterstallig onderhoud. Pas even op met olie kopen bij de Action. Want die is doorgaans niet geschikt voor motorfietsen waarbij de koppeling in de motorolie draait. Koop geen oliefilters bij Ali, maar koop originele exemplaren bij de dealer. Koop ook geen vage luchtfilters en NOOIT imitatie K&N’s via Tinternet.

Onderhandelen

Al met al kun je vervolgens binnen redelijke grenzen over de prijs praten. Zeik daarbij nooit de motor in kwestie af. Prijs de verkoper en de motor. Je kunt daarbij verontschuldigend melden dat je de motor graag wilt hebben, maar – niet dat de motor wat te duur is – dat je eigenlijk net te weinig geld hebt voor de vraagprijs…..

Nog twee dingen:

1) Deze tips zijn de waardevolle neerslag na 50+ jaar motor rijden met meer dan 100 motorfietsen. En toen ik onlangs de motor van mijn dromen geadverteerd zag, maakte ik een afspraak. En had binnen 48 seconden beslist dat ik hem wilde hebben. Voor de vraagprijs.

2) Als optimaal glijmiddel in de onderhandelingen heeft zich 1 ding inmiddels bewezen. Om dat een beetje exclusief te houden noemen we dat geheim hier niet. Maar als je op deze tekst reageert, dan krijg je onze Gouden Tip op je mailadres!

En een week na publicatie
publiceren wij van redactie@ikzoekeenmotor.nl
deze gouden tip van Dolf Peeters
hier onder dit artikel als reactie.

Terecht gewezen

(Een column van Dolf Peeters)

Toen ik op mijn motor stapte kwam er een doelgerichte man op me af. “Zeg luister eens! Denk je dat je goed bezig bent zo? “ Ik keek hem tevreden maar een tikkie verbaasd aan. “Als ik zie hoe jij op  je motorfiets stapt, dan moet je nog veel leren!” Dat zou kunnen. Ik leer traag, maar kom er doorgaans mee weg… “Heb je geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel dat je  zo gekleed op een motorfiets stapt?!” En: “Mensen zoals jij zorgen  ervoor dat de ziektekosten steeds hoger worden!”

“Ach, ik kleed me op de seizoenen. Dat doe ik nu al een jaar of vijftig”

“Man! In een korte boek, in een T shirt en op sandalen! Je weet echt niet waar je mee bezig bent!”

“ Hoor eens vreemde  boterbabbelaar, ga je mond spoelen met karnemelk en hou je lippen op elkaar als je tegen me praat”. Ik startte en reed weg…

Ik rij meer dan vijftig jaar motor. Dik dertig jaar geleden heb ik voor het laatst asfalt-exceem gehad. Toen heb ik bedacht dat elk motorongeluk dat je overkomt voor 98 % eigen schuld is. En voor de resterende 2%  wil ik het risico wel lopen. Risico is er altijd. Je kunt tijdens het tandenpoetsen met de steel van je tandenborstel in je oog prikken. Dan stap je achteruit, struikelt over het badmatje en breek je je nek op de  rand van de wc pot.

Een motorrijder is een muis die onder een kast in de keuken woont in een huis waar ook twee katten leven. Nu kan die muis terecht  vinden dat hij ook rechten op de keukenvloer heeft. Maar dat zien die katten anders. Einde muis.

Ik ben als motorrijder die muis in de keuken. En ik blijf zoveel mogelijk onder de kast omdat ik weet dat er ‘buiten’ katten zijn. Automobilisten en meer van dat spul. Die prettige paranoia belet me niet te genieten van het motorrijden. Omdat ik constant alert ben en anticipeer geniet ik zelfs meer.  Bewuster. Dat doe ik in het besef van mijn sterfelijkheid. Want ook mij kan iets overkomen.

De motorrijder die in een bocht frontaal werd gepakt door een senior auto-debilist die even spookrijdend de bocht als tegenligger op dezelfde weghelft pakte als de motorrijder? Die motorrijder was kansloos. Al had hij twee helmen, een airbagpak en een schietstoel gehad.

In mijn eerste  dertig motorjaren leefde ik zowat op de motor. Intussen ben ik van ooit 40D km/jaar afgezakt naar iets van 4000 kilometer per jaar op een paar  klassieke motorfietsen. Maar mijn kledingstijl is ongewijzigd gebleven: In de lente goed verpakt, ’s zomers luchtig, in de herfst droog en ’s winters, als het glad is, met  het zijspan.

In clubverband rijden doe ik op zijn hoogst met zijn drietjes. In groepen rijden is naar mijn mening niet relaxed. En gevaarlijk voor motorrijders en andere verkeersdeelnemers.

Wat me in die tijd is op gevallen is dat… Motorrijders tegenwoordig gewoon niet meer motor kunnen rijden. Je ziet mannen op dikke motoren. Je ziet aan hun hele rijstijl dat ze geen ervaring hebben, dat ze zelfs bang zijn op hun mega GS of Harley. Je ziet ze geen mooie vloeiende bochten maken, maar ziet ze een cirkelboog verdelen in een wankele 32 hoekige lijn. Ik heb motorrijders in bochten zien ‘bevriezen’ omdat het ze aan voertuig-controle ontbrak. En dan praat ik hoofdzakelijk over wat oudere motorrijders. De jongere exemplaren zijn tegenwoordig gewoon onderweg met vermogens van meer dan 150 pk. Tel daarbij dat die jongeren nog een hoger testosterongehalte hebben.  In combinatie met het drukke verkeer waar het grootste deel van de auto-debilisten  blind en of doof is en haast heeft of – in de weekends – de kuddes geriatrische bestuurders… Tsja: dat kan je inderdaad laten overwegen een volledige, maximaal beschermende motor outfit met airbagvest en nekbrace aan te schaffen.

Intussen vermijd ik de meest populaire routes. Als je je eigen plan trekt in plaats van je navigatie te volgen, dan kun je zelfs op een mooie weekenddag rijden zonder in een file motorrijders vast komen te zitten.

Ik gun verder iedereen zijn goddelijke gelijk. Maar intussen heb ik meer dan een halve eeuw motorrijden overleefd. En ik geniet nog steeds van elke rit. Dus heb ik het, naar mijn idee, niet helemaal ‘voud’ gedaan.

De helm op de foto is mijn souvenir van die val zo’n dertig jaar geleden. De  knie met het verband er om?

Tijdens het uitlaten van de hond zag de hond ’s avonds een kat. Piet haat katten. Toen hij zijn uitval deed stond ik net op het verkeerde been. Ook mijn schuld dus.

Maar misschien moeten we er eens over gaan denken of je bij het honden uitlaten ok beschermende kleding moet dragen. Of tijdens de sex.

Wil je meer verhalen lezen van Dolf Peeters?

Hij heeft prachtige interviews, zakelijke verhalen, maar ook columns met een knipoog geschreven op Ikzoekeenmotor. Ga naar: //ikzoekeenmotor.nl/tag/dolf-peeters/

De Moto Guzzi V65 van Dolf mag weg

Een buitenkans treffen kan gecompliceerd zijn. Ik (Dolf Peeters) heb de Guzzi van mijn dromen gevonden: een V7 uit 1967. En nu moeten mijn motorfietsen eigenlijk strootjes trekken wie er in de garage mag slapen. Motorfietsen in de huiskamer zetten krijg ik niet gedaan.

Dus ga ik mij Guzzi V65 te koop aan bieden. En mijn Mash 125. Gelukkig is de nazomer een heel slechte tijd om motorfietsen te verkopen!

Want zeker die Mash is zo verrotte leuk om ff snel een doos sigaren mee te halen dat je via het Callunaplein in elk geval even over Doesburg naar huis gaat.

En de V 65? In mijn jeugd was een 650 cc machine een heel zware jongen! En hij is een Guzzi. Dat is nog een voordeel. Er zijn veel goedkope gebruikte Moto Guzzi onderdelen bij Teun Beuzel in Lochem!

Maar toch: Als de rest van de wereld mijn problemen zou hebben, dan was de rest van de wereld een paradijs.

De V65 is in meer dan 25 jaar Guzzi rijden een verstandsaanschaf. Door omstandigheden had ik mijn V7 ‘loopframe’ moeten verkopen. ZZP’er zijn heeft niet alleen voordelen. Door ziekte kon ik een poosje niet rijden. Maar ik had een MZ 250 om op te knappen. Je moet toch wat. Die MZ stond op een fotootje op Facebook. Ik kreeg een mail of hij te koop was en meldde dat dat niet zo was omdat ik hem leuk vond en hem koesterde tot ik weer een Guzzi zou kunnen rijden. Toen kwam er een berichtje met 1 opmerking en 1 foto. De foto was van een witte ex politie V65. De opmerking was “Ruilen? “

En dan ga je voor je gevoel. Voor zo’n MZ TS 250 wordt hier net over de grens serieus geld betaald. Maar een V65 is veel leuker dan winst.

De V65 kwam blijkbaar van MW motoren af en was als derde Guzzi, als  woonwerkverkeersfiets  gekocht. De eigenaar kreeg een nieuwe baan met OV vrij reizen. De V 65 stond maar te staan terwijl de eigenaar nostalgisch droomde over een MZ.

Ik heb de V65 meer geknuffeld dan bereden.
Want toen ik weer aan rijden toe was liep ik tegen mijn droommotor aan: een 1967’er Moto Guzzi V7.

Daarom mag de V65 (en mijn Mash 125) naar een nieuw baasje. Boodschappen doen doe ik voortaan op de fiets.

De V65 is netjes naar mijn smaak. De Guzzi heeft een breder en lager stuur dan standaard. De dempers zijn NOS Jama’s en klinken fijn  De V65 heeft K&N style luchtfilters. Zelf heb ik er nog een 200 km mee gereden. De teller staat op bijna 44.000 km.

Alle vraagprijzerij daar gelaten wil ik 1250 euro plus een fles whiskey voor de V65 hebben.

Heb je interesse? Stuur dan een e -mail naar:
Dolf.peeters@xs4all.nl.

Toen motorrijders nog geen Spa rood dronken

De mannen stapten op hun motoren. Startten de spullen. Keken nog een keer in het rond. En knalden op het achterwiel weg van het parkeerterrein, de weg op. Zelf heb ik in 50 jaar motorrijden twee keer een wheelie gemaakt. Per ongeluk. Een keer omdat de koppelingskabel van mijn T150V brak. De andere keer puur per ongeluk en op vermogen op een 1200 cc Bandit. Mijn knee down resulteerde trouwens in een ingezwachtelde knie. Waar ik me bij al die achterwielerij over heb verbaasd hoe de olie aanzuigpomp zijn werking kan blijven doen als de motor in kwestie zo’n kwartslag gedraaid is ten opzichte van zijn gewone positie.

Dolf Peeters, de schrijver van deze column. Klik je onderaan op de tag van zijn naam, dan kom je meerdere artikelen van Dolf tegen.

Van mijn vroegere docent calorische werktuigen herinner ik me de opmerking dat olie dient ter koeling, als geluidsdemping en als smeermiddel. Dan kan je wel zeggen ‘two out of three ain’t bad’, maar met de prijs van een blokrevisie in gedachten… Techniek moet je net als je partner met repect en liefde behandelen. Toch?

Maar die kennis komt je niet aanwaaien. Je moet leren van je fouten. Dat is ook de reden waarom het ‘vroeger’, toen we nog jong en onbezonnen waren nogal eens mis ging in de relatiewereld tussen mens en mens M/Ven waddannook of mens en machine. Want welke waus zou het nu in zijn hoofd halen om op de Afsluitdijk op en neer te blazen op een Kawasaki 500 driecilder waarvan, natuurlijk om hem nog sneller te maken, de luchtfilters zijn verwijderd? En hoe zouden we er nu over denken om in Renesse tegen het opkomen van de zon de nieuwe dag te verwelkomen door een CB750 K2 op de zijstandaard staand zoveel toeren te laten maken dat de kleppen gingen zweven? Hoe feestelijk zouden we het nu vinden om op een treffen van Britse klassiekers een Honda, Suzuki of Kawasaki met hamers in elkaar te slaan en in de brand te steken?

Wat vroeger ook heel anders was, was de ‘après motorritten’ tijd, denk aan het befaamde ‘après ski gebeuren’. Een poosje geleden was ik als meerijder gevraagd op een paar daagse trip. Dat was een leuke route en de deelnemers waren – net als ik – vijftig plussers. Er was een hoog percentage recente allroad- en adventurefietsen. Allemaal fris, zwaar spul. Niet de biotoop waar je met een 640 Guzzi NTX indruk maakt. Maar iedereen had schik. Voor het avondeten bleek een fors deel van de mensen alcohol en tabaksvrij.

Om tien uur lag bijna iedereen in zijn mandje. We zaten met wat fossielen onder elkaar te praten over vroeger: ‘Kratje (van Oude Adelijke afstemming met bijbehorende naam met ‘ae’s en ‘ck’s) die pas soepel ging sturen na een half kratje. De rest was voor na het tent opzetten. De befaamde foutrijder C’ die na een rit van 180 kilometer ’s avonds om half tien kwam aankakken met dik 400 km op de klok. Over Wil, die in nacht en nevel (en beneveld) had gefocussed op de achterlichten van de auto voor hem. Die automobilist ging naar huis. Toen hij daar stopte werd hij op het garagepad aangesproken door een bozige Wil: “Wie ben jij in Godsnaam en waar zijn we?.

Kleine Koos die net weer single was en die op een treffen nattigheid voelde naar aanleiding van allerlei snaakse opmerkingen. Zijn kompaans hadden een opblaaspop in zijn tent gelegd. Maar Kleine Koos was wat paranoia. En besliste dat er iets heel erg fouts met zijn tent moest zijn. Hij ging dus naast zijn tent slapen terwijl er laat in die nacht of vroeg in de ochtend een enorme regenbui over de Schellingwouder camping trok. Over Martin die ’s ochtends met een kater en een tattoo in zijn gezicht wakker werd. Over Gekke Fredje wiens voeten tijdens zijn roes door ratten waren aangevroten. (Ze zullen er toch niet ziek van zijn geworden?)

Over de veelstejaars student die zijn Norton in zijn slaapkamer zette en hem daar startte omdat hij op het geluid zo lekker in sliep. Over Tim die door zijn vriendinnetje overhoop werd gestoken toen ze hem kussend met een ander trof. Over winterritten in de tijd dat winters nog winters waren. Dan had je een literfles jenever in je zak. Plus een slangetje tussen de fles en je bevroren mondhoek. Groningen was erg ver weg in die tijd. Wel een liter ver.

We proostten op het verleden toen motorrijders nog geen Spa rood dronken.

🏍🏍🏍

Dit motorverhaal is geschreven door Dolf Peeters.

Jouw Shovelhead repareren?

In de serie boekjes over de oudere modellen Harley-Davidson in de Nederlandse taal is het zevende deel uitgebracht dat gaat over de motorblokken van de Shovelhead modellen tussen 1965 en 1984.

De eerste zes boekjes gingen over de beroemde Linkert-Langsenkamp carburateur, de gelijkstroom dynamo’s, de 3- en 4-versnellingsbakken, wielen en remmen van 1940 t/m 1984, de bovenblokken van de zijkleppers van 1937 t/m 1973 en de onderblokken van de zijkleppers van 1937 t/m 1973. Het nieuw verschenen boekje over de Shovelhead bevat 56 pagina’s en is voorzien van veel revisietips, tips voor verbeteringen en illustraties.

De prijs is 12,50 euro

De boekjes zijn verkrijgbaar via:
H-D Service G. Dijkshoorn
Amaliastraat 3
3522 AS Utrecht
Telefoon 030-2805040

Motorcycle Academy (Peter van den Barselaar)
Johan Horalaan 4
9681 CG Midwolda
Telefoon: 06-44 034809

Natuurlijk kunnen boekjes ook opgestuurd worden. Bestellen per e-mail kan via gerdijkshoorn@gmail.com of p.barselaar@home.nl. Dit persbericht is geschreven door Dolf Peeters.