We lezen een verslag (nummer 2) van Maurice Taks, trouwe lezer en schrijver van onze website, die ons beloofde vanuit de Isle of Man TT 2022 wat op de hoogte te houden.
Donderdag 2 juni 2022: Aankomst in Engeland, Leeds & ferry naar de IOM.
Om 07.00 uur word ik wakker van de wekker. Heerlijk geslapen aan boord van de ferry naar Newcastle upon Tyne. Na een blik door de patrijspoort zie ik reeds de witte rotskust van Engeland, wat een schitterend uitzicht. Mijn reisgenoten zijn inmiddels ook al wakker en na ons te hebben aangekleed vertrekken we naar het restaurant aan boord voor een heerlijk Engels ontbijt met een goede bak koffie. Hierna gaan we naar buiten en zien vanaf de boeg van het schip Newcastle uponTyne opduiken. Bij het binnen lopen in de haven worden we zelfs toegezwaaid door mensen aan de kade: wat een goed begin van onze reis door Engeland! Dan volgt de mededeling dat we over 15 minuten benedendeks mogen. Snel gaan we terug naar onze hut, pakken onze spullen en melden ons in de centrale lobby op het schip. Na 5 minuten mogen we naar beneden waarbij we ons opnieuw voorzichtig moeten wringen langs tientallen motors en berijders voordat we bij onze motoren komen. Na het verwijderen van de straps, klim ik op de motor en 5 minuten later volgt het teken dat we motoren mogen starten en de ferry mogen verlaten. In een grote colonne verlaat de kudde motorrijders de ferry. Dit geeft mij een heerlijk gevoel, met vrienden en medemotorliefhebbers starten we voor deel 2 van onze reis, top!

Maar dan volgt meteen de douane controle: opstellen in 4 rijen en tergend langzaam beweegt elke motorrijders zich naar het douane hokje: helm af, paspoort laten zien, paspoort weer opbergen, helm opzetten en vastmaken, wegrijden…ik denk alleen maar: Klote Brexit! Achteraf blijkt de 20 minuten die wij hebben moeten wachten maar een fractie te zijn van de tijd die andere Nederlandse motorrijders hebben moeten wachten. Een paar kerels uit Groningen heeft 1,5 uur in de rij gestaan. Zij hadden de pech om als een van laatste van boord te mogen.

Maar goed we zijn allemaal door de Douane en gezamenlijk vertrekken we naar Leeds. Daar wachten onze Engelse vrienden die we in 2017 hebben leren kennen op ons. Na een vrij saaie rit van 1,5 uur komen we aan bij een motorstopplaats bij Leeds. Enkele honderden motoren staan reeds geparkeerd voor een grote pub in een klassiek heuvelachtig Engels landschap. Wat geweldig om onze Engelse vrienden weer te zien, daar staan ze, met de koffie en sandwiches al op tafel uitgestald. Na iedereen te hebben omhelst, gaan we zitten en worden verhalen uitgewisseld en vriendschappen versterkt. Wat is de motorrijders wereld toch top! Na 1,5 uur wordt het tijd om afscheid te nemen, een gezamenlijk foto en een laatste “Goodbye”, stappen we op onze motoren en vertrekken we naar Liverpool. We besluiten gezien het enigszins twijfelachtig weer (bewolkt) om via de snelweg te rijden. Op zich ook geen straf in het prachtig groen licht glooiend Engels landschap. Even voor 4 uur komen we aan in Liverpool. Hier staan reeds ongeveer 400 motoren opgesteld en later op het moment dat we aan boord gaan is deze groep motoren uitgegroeid naar 600.

De ferry naar de IOM is een vleugelboot met twee autodekken, welke tijdens de IOM TT weken wordt omgebouwd tot 3 dekken (1 voor auto’s, 2 voor motoren). Na 1,5 uur vertraging mogen we de ferry op. Honderden motoren staan rij aan rij naar elkaar opgesteld en vastgesjord. Dit vastzetten is iets wat de mannen van de ferry doen. Ik verbaas mij over de zorg en het gemak maar mee zij dit doen. Geen motor wordt overgeslagen of loopt enige mate van schade op. We begeven onze naar onze geboekte plaatsen in een van de lounges en beginnen aan onze 3 uur durende reis naar Douglas, IOM. Na een rustige oversteek komen we rond 23.30 uur aan in de haven van Douglas. Het ontschepen verloopt wat ongecontroleerd. Dit komt niet door de instructies van het personeel maar ongeduldige motorrijders die zo snel mogelijk van de ferry af willen. Uiteindelijk mag de dame voor mij op een splinternieuwe Kawasaki Z900 rijden, hierna een Duitser op een BMW GS naast mij. Terwijl ik dek 2 wil verlaten, zie ik dat de dame de bocht naar dek 1 wel heel kort neemt…ze valt stil en dan om. Het gevolg is dat zij met haar been klem komt te zitten onder de motor en begint te schreeuwen. Tot mijn verbazing en later woede, rijdt de Duitse GS rijder om haar heen en laat haar gewoon liggen!!! Snel zet ik mijn motor op de standaard en til haar motor rechtop. Gelukkig blijkt het mee te vallen, geen schade en zij geeft aan: het gaat waarna ze met hulp van mij en een andere rijder weer op de motor klimt en haar reis vervolgt (dit zou niet de laatste keer zijn dat ik deze dame ontmoet maar daarover in het volgende verslag meer).
Na het verlaten van de ferry rijden we met zijn drieën naar Ramsey waar we hartelijk worden ontvangen door de vrouw des huizes, Lara. Lara toont ons het huis en alle kamers waarna we na een koud pilsje moe maar voldaan inslaap vallen. Morgen is het de laatste dag van de trainingen…we zijn er klaar voor!
Wil je meer lezen over Isle of Man TT, geschreven door Maurice Taks? Ga naar: //ikzoekeenmotor.nl/tag/maurice-taks/