Tag archieven: motorreizen Europa

Wat zijn de 10 meest favoriete bestemmingen binnen Europa voor een motorvakantie?

We lezen hier op onze site veel verhalen van motorreizigers. Sommigen trekken er maanden op uit. Zoals onze schrijvers Hans den Ouden en Coos van der Spek. Anderen kiezen alleen voor de mooie motortrips tijdens hun vakantie. De laatste jaren zijn motorreizen en motorvakanties dan ook erg populair geworden.

Dit heeft natuurlijk alles te maken met de enorme vrijheid die je op de motor ervaart, maar het komt ook door de gevarieerde landschappen, goede wegen en prachtige routes. Wij (redactie) vroegen ons af, wat nu de 10 meest favoriete bestemmingen voor een motorvakantie binnen Europa zijn.

Deze foto is gemaakt door Coos van der Spek, en vind je terug in één van de meer dan honderd motor-reis verhalen die hij op deze site heeft gepubliceerd.

Wij hebben ze alle 10 voor jullie op een rijtje gezet:

De 10 meest geliefde bestemmingen
voor een motorvakantie binnen Europa:


1. Alpen
(Frankrijk, Zwitserland, Italië, Oostenrijk)

• Hoogtepunten: Stelviopas, Grossglockner Hochalpenstraße, Route des Grandes Alpes.
• Populair: Bochtige bergwegen, adembenemende uitzichten.

2. Noorwegen (met name de fjordenregio en Lofoten)

• Hoogtepunten: Trollstigen, Atlantic Road, Geirangerfjord.
• Populair: Ongerepte natuur, dramatische fjorden, goed onderhouden wegen.

3. Dolomieten (Noord-Italië)

• Hoogtepunten: Sella Ronda, Passo di Giau, Passo Pordoi.
• Populair: Perfect asfalt, haarspeldbochten, ruige berglandschappen.

4. Schotland (North Coast 500)

• Hoogtepunten: NC500 route langs de kust, Schotse hoogland.
• Populair? Rustige wegen, mystieke natuur, kastelen en meren.

5. Pyreneeën (Frankrijk/Spanje/Andorra)

• Hoogtepunten: Col du Tourmalet, Andorra’s bergpassen.
• Populair: Wild, minder druk dan de Alpen, top voor sportieve rijders.

6. Zuid-Spanje (Andalusië)

• Hoogtepunten: Sierra Nevada, Ronda, Alpujarras.
• Populair: Goede temperaturen (buiten de zomer), kronkelende bergwegen, Moorse invloeden.

7. Roemenië (Transfăgărășan & Transalpina)

• Hoogtepunten: De “beste weg ter wereld” (volgens Top Gear).
• Populair: Avontuurlijk, goedkoop, epische wegen door de Karpaten.

8. Portugal (Noord-Portugal en Algarve)

• Hoogtepunten: Dourovallei, Serra da Estrela.
• Populair: Rustiger verkeer, zonnig klimaat, mooie kustwegen.

9. Eifel & Ardennen (Duitsland/België)

• Hoogtepunten: Nürburgring omgeving, Ourthevallei.
• Populair: Dichtbij, bochtige wegen, perfect voor korte trips.

10. Zuid-Frankrijk (Provence, Verdon, Cevennen)

• Hoogtepunten: Gorges du Verdon, Mont Ventoux.
• Populair: Mooie landschappen, lekker eten, weinig verkeer op binnenwegen.

Wil je meer inspiratie?

Binnen onze website kun je zoeken op allerlei trefwoorden. Over motorreizen hebben we een speciale categorie met meer dan 400 artikelen. Via de groene TAGS onderaan de artikelen vind je ook heel gericht datgene wat jouw interesse heeft.

9.000 km avontuur op de motor door Europa

Nadat hij ontslagen was van zijn vaste baan, besloot Julian Levy een risico te nemen en zijn dromen te volgen. Hij besloot een episch motoravontuur aan te gaan en solo door enkele van Europa’s meest iconische bergketens en wegen te reizen. Zijn eerste dag begon hij met zijn motorreis van Londen naar het grootste deel van België. Het zou natuurlijk geen avontuur zijn als hij niet in een race tegen de klok terecht zou komen om de camping te bereiken. We kijken naar de eerste aflevering waarbij Julian reist naar een camping in Rochefort. Het is leuk verfilmd. Wordt vervolgd.

Ruim 9.000 km in 43 dagen

Na 43 dagen zijn er nog twee over en dan zijn Hans en Dia weer thuis. Ze reden tot nu toe ruim 9.000 km en hebben er nog 625 te gaan. Ze reden door 15 landen en sommige landen bezochten ze zelfs twee keer. En weer hebben ze een prachtige reis gehad en kijken ze uit naar de volgende.

Op Facebook runnen Hans en Dia deze besloten pagina over Motorcycle Travels. Daar schrijven ze over hun dagelijkse avonturen en kun je ook heel wat foto’s bekijken. Klik op de afbeelding hieronder:

Coos op Reis: Chinees gefopt

Vanuit de Balkan lezen we vandaag het op één laatste verhaal van Coos van der Spek, in de serie Coos op Reis.
Schrik niet mensen, we hebben het over de “Balkan serie” hoor. We vertellen je later deze zomer waar Coos te zijner tijd over gaat schrijven….

Het is vanmorgen in Lingenau zwaar bewolkt en 20 graden. Er vallen wat regendruppels. Het asfalt is nog warm van de zwoele nacht en daardoor wordt de weg nauwelijks nat.

Via de familie-app laat Janny mij weten dat onze oom, Ton Verschoor, op 91-jarige leeftijd is overleden. Maandag is in Vlissingen de dienst. Ik ken Ton al ruim vijftig jaar en besluit dat ik erbij wil zijn. Daarom zal ik op zondagavond thuis zijn, laat ik Janny weten. Nou, dat vindt zij fijn.

Rond tienen vertrek ik uit het hotel. Best mooi op tijd voor mijn doen.

En omdat de benzine hier slechts € 1,26 kost, stop ik fluitend bij de eerste de beste benzinepomp. Bij Sankt Margrethen steek ik, zonder problemen, de Oostenrijks / Zwitserse grens over. En daarmee gelijk de circa 1300 kilometer lange Rijn. De rivier is daar werkelijk nog maar een klein pis-kreekie. Zooo lief…

Ik geniet aan de Zwitserse kant van de Bodensee. Er is veel bebouwing aan het meer, dus ik moet wat moeite doen om het meer echt goed te zien. Het water is er helder en zeer koud. Ik vermijd de snelweg om te voorkomen dat ik het beruchte Zwitserse wegenvignet moet kopen. Dat lukt allemaal prima.

Bij de goed bewaard gebleven middeleeuwse kleine stad Stein am Rhein gaat de Bodensee weer over in de Rijn. Hier steek ik hem nogmaals over. In het historisch centrum van Stein, op het oude plein, drink ik koffie en geniet van de werkelijk waanzinnige schilderingen op de oude panden. Het zijn pláátjes, een echte aanrader om eens te bezoeken.

Na de koffie start ik mijn motor om weer te vertrekken. Als ik drie meter, wél in de verkeerde richting, een eenrichtingsweg inrijd, word ik onmiddellijk door een Duitse dame van middelbare leeftijd in een wit VW-camperbusje de les gelezen. Werkelijk niemand heeft één centimeter last van mij. Het chagrijnige wijf moet haar nek omdraaien om te zien wat ik nou precies verkeerd doe. Ik zie aan haar ogen dat ze het niet eens 100% zeker weet. Met een van woede vertrokken gezicht slingert ze allerlei Duitse verwensingen naar mij vanuit haar geopende raam. Alleen haar onderkaak beweegt. Net als in The Thunderbirds. Wat een nazi. Ze is vast en zeker in haar vorige leven kampbeul geweest. Ik heb geen enkele behoefte om op haar eruptie van ergernis te reageren. Ik heb het zonnevizier naar beneden en kijk haar alleen maar strak aan.

Net als Darth Vader in Star Wars. Verder vertrek ik geen spier.

Zij maakt mij de pis niet lauw… Als ze voorbij is, trek ik rustig op en rijd verder. Tja, wat moet je nou met zo’n kenau? Vreselijk toch.

Maarruh …. zal ik nou de Japanners of die kwaaie Duitse wijven over de muur gooien? Ik ben er nog niet uit…

Verderop kom ik langs Schaffhausen. De stad staat bekend om de grootste waterval van Europa: de Rheinfall die enkele kilometers stroomafwaarts ligt. Ik kijk naar de water dat zich hier 23 meter naar beneden stort en voel het gebulder door mijn lichaam.

Ik was hier met Janny op de motor toen we 19 jaar waren. Voor ons op die leeftijd een wereldreis en een avontuur van jewelste. Jôh, onze eerdere avonturen waren toen het Openluchtmuseum in Arnhem en de Apenheul in Apeldoorn. Ik bedoel maar…

Even vóór tweeën rijd ik hele donkere wolken in. Voor de zekerheid spring ik maar vast in mijn regenpak. Rond de klok van twee komt het water met bakken naar beneden. Niet normaal. Het water steekt in brede stromen de wegen over. Zelfs mijn regenpak wordt er chagrijnig van…

Bij de Schluchsee, die ligt een stukje onder de bekende Titisee, vind ik een vriendelijk plekkie voor de lunch. Het is even droog.

Vervolgens steek ik de Rijn voor de zoveelste keer over en trek Frankrijk binnen. Daarmee doe ik Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland en Frankrijk allemaal op één dag. Kijk, dat vind ik nou leuk. In de buurt van de grens steekt een reetje de weg over. Zou het nou een Frans of een Duits reetje zijn?,
mijmer ik.

In Neuburg am Rhein, in de omgeving van Karlsruhe, vind ik tegen achten een prima hotel. Ik zet mijn spullen binnen, maak een wandeling en ga op zoek naar een koud biertje. Dat lukt gelukkig.

CHINEES GEFOPT

Ik wil in Stein am Rhein een foto maken van het oude stadhuis. Een Chinese dame blijft daar vele minuten lang in haar opvallende oranje shirt errug in de weg staan voor haar selfie. Maar ik wil ondertussen ook wel weer verder. Met een hele gemene: kom op, dan maken we een foto van jou met mijn motor, lok ik haar weg. Haar man maakt wel vijftig foto’s van ons met zijn enorme Nikon. Haha. Ze zijn tevreden en lopen verder. Truc gelukt!

Heb ik ook een foto? Hèhèh…

Nog wat gevangen voor The Catch of the Day.

Wil jij alle verhalen lezen die Coos van der Spek op onze site heeft gepubliceerd? Ga dan naar deze link:
//ikzoekeenmotor.nl/category/coos-op-reis/ 

Coos op Reis: De Nockalm Route

DE BALKAN – DE NOCKALM ROUTE

Het is vandaag 19 juni. Als ik dit schrijf voor de serie ‘Coos op Reis.

En al weer prima motorweer. Een dag waarop elke motorrijder spijt zou krijgen als hij zijn motorfiets zou moeten laten staan. We zijn geluksvogels.

Vandaag rijden we de Nockalm-route. Best een bijzonder mooie route. We rijden éérst een stukje Bundesstrasse. Bij Lendorf gaan we binnendoor en rijden vervolgens langs het water. We zien hoog boven ons de Autobahn liggen. De vrachtautos’s rijden traag de lichtstijgende weg op, alsmaar rechtdoor en rechtdoor. En wij? Wij rijden in het dal op een héérlijk scheurweggetje! Whoeeeeiiiii…..!

Aan het einde hiervan slaan we af, richting Malta, om onze weg naar Airwalk Kulnbreinsperre te vervolgen. We rijden door een prachtig dal met diverse watervallen. Bij de stuwdam zien we een hangbrug die bestaat uit open roosters, zodat het lijkt alsof je door de lucht loopt. De watjes durven niet op de brug natuurlijk….

Owja, jammer dat aan het begin van het dal een kassa staat. We moeten € 15,- betalen. Dus vanavond géén bier, dat wordt te duur.

 

We rijden dezelfde route terug en gaan naar de Nockalm. Ook daar hebben ze weer een kassa. Maar ja de beloning is er dan ook naar. Wat een beleving. We vinden een schitterende gelegenheid om te eten en we kijken onze ogen uit.

We zijn bijtijds weer in het hotel. Heerlijke stuurdag!

Nog wat gevangen voor The Catch of the Day.

Wil jij alle verhalen lezen die Coos van der Spek op onze site heeft gepubliceerd? Ga dan naar deze link:
//ikzoekeenmotor.nl/category/coos-op-reis/