Daar zit hij op zijn knieën in het gras van een camping in de Italiaanse Dolomieten aan het eind van dag 3, zijn veldbedje in elkaar te zetten, De Lange Man.

Zijn haar aardig verwilderd, maar een smile op zijn gezicht. Hij heeft het naar zijn zin. Het dagelijkse kamp opzetten en opbreken gebeurt steeds handiger, de flow begint te komen nadat hij inmiddels 1500 km door Duitsland, Zwitserland en Italië is getrokken op zijn Rooie Duitser. Het regent in die Italiaanse 3e nacht stevig, maar in de ochtend kan onder een rustige blauwe lucht een beker koffie gebrouwen worden terwijl hij zijn rommel op de Duitser knoopt, bekende rare dynamiek in die bergen.

Omdat hij op dag 5, dinsdag, 2350 km van huis de veerboot in Split moet halen heerst er de eerste dagen tijdsdruk en moet hij het aantal foto- en ruststops beperken onderweg. Binnendoor door berg en dal is per dag hooguit 400km haalbaar, dat weten vele van jullie ook, dus het zal er om spannen. Dat zet De Lange Man met name in Zwitserland met zijn honderden prachtige vergezichten wel aan het denken. ‘Daar moet ik terug naartoe met meer tijd’ realiseert hij zich al snel. ‘Wat een land. Dure camping was dat daar, duur bier, maar wat een schoonheid om je heen’, hij droomt even weg.

Na inspectie en onderhoud van zijn 30 jaar oude Rooie Duitser wordt deze de avond voor vertrek gezegend met een halve liter Warsteiner Brewers Gold om de machine gunstig te stemmen. De Duitser zal de hele tocht storingsvrij rijden.

De eerste dag pakt De Lange Man 350 km snelweg naar Metz om op gang te komen, vanaf daar enkel binnendoor-wegen. ‘Het is onwenselijk u een accuraat verslag van doorkruiste gebieden en aangedane campings voor te schotelen, het is eenvoudigweg te veel. U zit niet te wachten op een  opsomming die u na 5 minuten doet geeuwen. ‘Ga gerust op mijn openbare Facebook-pagina kijken voor 17 dagverslagen met route-filmpjes en 2 grote fotoseries, alleen als u echt niets anders te doen heeft. Hier slechts een globaal verslag met een paar mooie plaatjes’.

Een Zuid-Oostelijke afdaling vanuit NL leidt hem naar Freiburg onder in Duitsland, waarna hij via  prachtige kronkelende Zwitserse passen doorsteekt naar de Italiaanse Dolomieten. Uiteraard met een meet and greet met het Stelvio pasje over dat heuveltje daar en wat overnachtingen in hoger gelegen gebieden waar hij in den nacht kou lijdt na zweterige dag-kilometers. Prachtig contrast.

Bij afwezigheid van stroom zal De Lange’s telefoon met extra batterij het licht moeten geven die avond. Een muziekje golft uit het JBL-staafje, een biertje wordt open getrokken en de landkaarten komen tevoorschijn voor de voorpret. Hij gaat pas uren later slapen dan de rest op de camping die vanaf 21:30 uur al doods is. Een dagelijks beeld bijna heel de reis. ‘Waarom gaat iedereen zo vroeg slapen, het is toch vakantie ?’

Zijn schemerlamp wordt trouwens na de reis omgebouwd naar 12 volt, scheelt weer verlengsnoerbagage en onnodige stroomkosten voor het zeer matige verbruik.

De dagen daarna zal hij het relatief kleine en minder spectaculaire edoch vriendelijk Slovenië doorkruisen om in Kroatië te komen waar hij wat ruzie met zijn Garmin heeft die hem zijn geplande kustroute ontneemt en hem via de binnenlanden naar de verder Zuid-Oostelijk gelegen havenstad Split dirigeert, wat echter een snelle verplaatsing mogelijk maken met baldadig hard rijden op verlaten landwegen. Niet in dorpjes trouwens, zo drukt hij ons meermalen op het hart, daar rijdt De Lange Man vol respect voor de leefomgeving gewoon 50 of 40 of zelfs 30. De Duitser vindt het allemaal prima.

Als hij in Split arriveert rond 15:00u en buiten in de hete wachtgalerij plaats neemt schiet hij eerst een verademende korte broek aan om het urenlang wachten op inscheping die avond om 19:00u draaglijk te maken. Frivool huppelt De Lange rond, neemt een broodje shoarma, wat frisjes en een ijsje. In het enorme schip heeft hij een piepklein wit stalen hokje met douche gereserveerd en gaat relaxed de avond en nacht in, met het zomerse dek als fantastisch plekje om de afvaart richting duisternis te zien. Een koppeltje dolfijnen vergezelt de boot een tijdje bij het verlaten van de haven.

Een slok water uit de kraan aan boord brengt hem de volgende ochtend vroeg in Ancona Italie behoorlijke stabiliteitsproblemen. Domme fout. 2 uur heeft hij nodig om weer helder te worden. Rond 10:30u kan hij daardoor pas richting Zuidelijk gelegen Napels cruisen maar hij besluit na 200km door tijdnood het binnenland op te zoeken en daar de tent in de grond te prikken.

De tent blijft er 2 nachtjes staan. De volgende dag rijdt De Lange op en neer naar Napels, gewoon om er even te zijn. Check. Maar warm…. en idioot verkeer……

De rest van de toer brengt veel mooie landschappen, ontelbare bochten, een enorme gevaarlijke hoosbui in de Italiaanse bergen waar hij zeiknat wordt maar gaandeweg ook weer deels opdroogt.

Via de kust-bergen rijdt de Lange gaandeweg om Genua heen richting Zuid Frankrijk en zal zich daar wederom suf rijden in bergen en dalen met ontelbare bochten, warmte en kampeergeluk. Ook daar in France ergens in den middag een enorme hoosbui met 10 meter zicht, iedereen reed 50, en een dag later in de bergen regen en dikke mist die elke blik op natuurschoon deed verdwijnen. Wel droog gebleven door het groene Boerenbond regenpak, het enige dat water echt tegenhoudt. Dat u het weet. Voor de rest superweer gehad.

Hij houdt er enorm van de veelal uitgestorven kleine bergwegen waar, eenmaal De Duitser aan de kant geparkeerd, het gewoon doodstil en wonderschoon is. Hij zal in al het toergeweld vaak eventjes onderweg stoppen, met draaiende motor een foto nemen en weer door gaan. Het mondt uit in een mooie serie platen. Zie zijn Facebookpagina.

Als er nog twee toerdagen resteren blijkt de originele restroute niet haalbaar en wordt deze met 300 km ingekort om op een christelijke tijd thuis Het Blondje een hug te kunnen geven op zondag 8-9.

‘Het was een fantastische ervaring, zo’n solo-tocht met sober eten van de Super vaak, en eenvoudige overnachtingen, terug naar de basis’, zo besluit De Lange Man als ik hem wijs op de uit de hand lopende lengte van zijn betoog. Hij moet nu echt stoppen met praten.

Zijn originele route, slechts op enkele puntjes wat bijgesteld: