Via de sociale media kwamen we een foto tegen van deze Wegenwacht motor met zijspan. Toen we deze plaatste op onze besloten Facebookgroep Passie voor Motoren, kwam er een leuke reactie van onze trouwe lezer Ludo Koop.
Ludo stuurde ons de kleurenfoto hieronder met deze tekst erbij:
Dit is een Hollandia’s ANWB-zijspan met Harley-Davidson Liberator, 750 cc. Na de oorlog leverde Hollandia duizenden zijspannen, voornamelijk aan de ANWB, de rijks- en gemeentepolitie, de marechaussee en aan particulieren. Met uitzondering van de ANWB-versie vertoonden de modellen van na de Tweede Wereldoorlog sterke gelijkenissen met de zijspannen van Steib en Harley-Davidson.
Bron foto: www.modelmotoren.nl/prive-motoren-en-streetbikes/harley-davidson-wegenwacht
Bron foto: From Wikimedia Commons, the free media repository
MASH Motorcyclespresenteert haar gloednieuwe zijspan: de BLACK SIDE. De zijspanmarkt is in volle opmars, vooral dankzij de komst van nieuwe modellen die betaalbaarder zijn en makkelijker inzetbaar voor dagelijks gebruik, dan de traditionele zwaardere en dure exclusieve machines.
Mash heeft deze handschoen jaren geleden al opgepakt en weet sindsdien een nieuw publiek warm te krijgen voor de moderne zijspannen. De in 2017 geïntroduceerde Mash Familly Side 400 was de voorloper van deze heropleving. In 2021 gevolgd door de Side Force, met een knipoog naar de militaire prestaties van weleer.
Wat kan een betere opstap zijn naar zijspanrijden dan deze lichte modellen? Ze geven immers aan de rijder al snel het vertrouwen om de unieke sensaties van het motorrijden en het vrijheidsgevoel te beleven met de neus in de wind.
Om het aanbod verder te versterken en zo toegankelijk mogelijk te maken introduceert Mash nu een nieuw model: de Mash “Black Side”, gebaseerd op het bestaande model.
De Black Side neemt dan ook de basis van de Side Force over, zijnde een schommelarm voorvork voor een nauwkeurige, lichte en stabiele besturing, een grote waterdichte kuip, standaard achteruitversnelling etc.
Mash heeft er naar gestreefd om hem nog lichter en begeerlijker te maken met zijn glanzend zwarte lak met grijze strepen. Zonder het gewicht van alle militaire accessoires (munitiekisten, bagagerek, reservewiel), is maar liefst 25 kg bespaard, waardoor hij nog gemakkelijker te rijden is.
De nieuwe Mash Black Side is verkrijgbaar voor een zeer concurrerende adviesprijs van € 11.499,- (Consumentenprijs rijklaar inclusief BTW, BPM, onvermijdbare kosten en leges), inclusief 2 jaar garantie op onderdelen en arbeid zonder kilometerbeperking. De Mash Black Side komt in beperkte oplage op de markt vanaf de tweede helft van september.
Hoe vaak zie jij nog een motorfiets met zijspan rijden? Ook als je veel op de weg zit, je komt ze minder en minder tegen. Zeker in de rol waar ze ooit voor bedoeld waren, om een passagier mee te nemen. We zien wel in vakantietijd dat mensen er mee voor de dag komen omdat het handig is voor de bagage. Op Youtube zagen we dit filmpje langs komen. Leuk om even te bekijken en de makers leggen gelijk uit waar je vooral op moet letten als je er mee gaat rijden. Toch even een vak apart dus.
Ik ben Arnoud Haak. Tukker in hart en nieren. Geboren in Borne (Overijssel) en na wat omzwervingen daar maar weer neergestreken. In het ‘wilde Westen’ kon ik niet aarden.
Na de nodige baantjes in de ICT beland waarbij ik nu werk voor een softwarebedrijf in Oldenzaal. De liefde voor motoren en techniek zat er bij mij al vroeg in. Echter kon ik daar thuis niet zo veel andere kanten mee op dan technisch lego en mecano. Veel heb ik mezelf maar aan moeten leren. Gelukkig was mijn oom automonteur en wist mijn buurman ook nog het nodige. Vanaf mijn 16e ging het helemaal los en waren we voor alle redding verloren. Ik kan me mijn zenuwachtige moeder nog steeds goed voor de geest halen toen ik voor het eerst met een motor thuis kwam. Dat mijn neef zich even daarvoor met de motor in het ziekenhuis had gereden hielp ook niet echt mee natuurlijk. Daarnaast ben ik bekend van de motorverhaaltjes die ik met regelmaat schrijf. Binnenkort maar eens een bundel uitbrengen.
Arnoud en zijn dochtertje….
Heb je vroeger eerst brommer gereden? Wat voor bromfiets was dat toen?
Een Kreidler RMC uit 1977. Het moest een schakelbak worden. Scooters vond ik niks en op een damesbrommer wilde je eigenlijk niet gezien worden. Ik had hem letterlijk van de crossbaan gered en weer opgeknapt. Daarna lag de wereld voor me open. Hele reizen zijn op het ding ondernomen tot Noord Denemarken aan toe. Omdat als student de financiële middelen enigszins beperkt zijn, heeft de aflossing enkele jaren langer op zich moeten laten wachten dan strikt noodzakelijk. Dat betekende overigens niet dat hij weg ging. Hij is er nog steeds.
Wanneer kocht jij jouw eerste motorfiets en wat voor een motor was dit?
Een Honda CB750 F2 supersport. Wederom uit 1977, al was dat puur toeval. Ik kon hem voor een prikkie kopen dus dan moet je toehappen. Een vriend van mij heeft hem toen voor me opgehaald uit de Achterhoek. Ik had nog geen rijbewijs. Hij heeft nog een tijdje bij een kennis in Enschede gestaan terwijl ik voor rijlessen aan het sparen was. In het begin ging onze relatie nog wat stroef. Maar nadat ik de oorzaak had gevonden van het elektrische storinkje dat hem plaagde bleek hij onverwoestbaar. Zolang je het oliepeil maar in de smiezen blijft houden. Het was op deze motor dat ik mijn vrouw naar het stadhuis heb gereden.
Ben jij een “mooiweer-rijder” of een “door-rijder”?
Ik rij altijd. Als je op mooi weer wacht sta je veel stil. Al staan de meeste van mijn tweewielers wel op stal in het pekelseizoen. Mijn ST1100 Pan European is mijn trouwe metgezel voor de donkere maanden en als het glad is pak ik de zijspan. In het begin keken ze er nog wel van op. Tegenwoordig staat men perplex als ik een keertje op 4 wielen aan kom. “Is de motor stuk?” is dan de vraag.
Stel: je wint een flinke prijs in de loterij. Wat voor motorfiets zou je dan kopen?
Ik zou eerst een grotere schuur moeten kopen, vrees ik. Maar daarna zou ik meteen op zoek gaan naar een mooie Honda CBX. Prachtige machines vind ik dat. En een MV Agusta superamerica. Ook zo’n schoonheid. Een oude Moto Guzzi V7 wil ik ook nog eens. Misschien nog een Honda NR. Of een oude Henderson vier in lijn. Hoe veel was die prijs ook alweer?
Wat was de mooiste rit die je ooit reed?
Het politiek correcte antwoord is natuurlijk dat die nog moet komen. Maar ik denk toch de eerste rit met mijn dochter in het zijspan. Er waren uiteraard de nodige drama’s aan vooraf gegaan van papa die ging rijden en dat zij niet mee kon. Uiteindelijk een zijspan gekocht en daarmee leren rijden. Toen kon ze mee. Motorjas en helmpje gekocht en daar gingen we. Beide vuistjes gingen de lucht in. Ze had het voor elkaar gekregen. Ze genoot en papa ook. De enige klacht was dat het te snel voorbij was. Nog steeds gaan we vaak samen rijden. De zijspan wordt ook vaak ingezet om met zieken of gehandicapten een rondje te rijden. Onlangs reed ik nog met een bejaarde dame die zo graag nog een keertje wou rijden. Geweldig om te zien hoe ze in die bak de dag van hun leven hebben.
Staat er nog een bijzondere toertocht op je bucket-list?
Ik zou graag een keertje een rondje Engeland, Wales, Schotland, Noorwegen, Zweden, Finland, Denemarken, Duitsland willen maken. Ook Ierland en Man staan nog op het verlanglijstje.
Denk je al aan een volgende motorfiets?
Zo snel als ik een nieuwe heb denk ik al weer aan de volgende. Helaas kan ik slecht afscheid nemen van de vorige dus de schuur staat vol ‘oud ijzer’. Het zijn allemaal oude bakken dus ze vreten geen brood. Niet zolang die motor APK er nog niet is.
Wat heeft motorrijden jou gebracht in je leven?
Veel plezier, mooie momenten en vrijheid. Maar ook afzien, zelfredzaamheid en fysieke ongemakken. Het maakt je wel. Ik heb er mooie vriendschappen aan overgehouden met bijzondere mensen. En mooie verhalen. Die zijn we nu maar aan het opschrijven. Binnenkort maar eens kijken of we er een boek van kunnen maken.
Wat heb ik je niet gevraagd, en wil jij mogelijk toch nog kwijt?
Waarom een motor? Auto’s zijn geweldig maar je mist een stuk beleving. Laat mij maar motorrijden. Dat vind ik het mooiste. Tegen de kou en regen kun je je wel kleden. Gewoon lekker met je kop in de wind, vol in de elementen. Dat maakt mijn hoofd leeg. Na een rit kan ik de dingen ook weer veel beter in het goede perspectief zien. Die paar liters brandstof zijn heel wat goedkoper dan een psychiater.
Een paar weken terug kreeg ik op de Facebookpagina van deze website, contact met een motorrijder in hart en nieren. Eric Stiphout is gepensioneerd motor-agent en na wat aandringen was hij gelukkig bereid om een deel van zijn verhalen op Ikzoekeenmotor.nl te delen. Waar we blij mee zijn, om meer dan 1 reden!! Hier zijn eerste “unieke verslag en foto’s….
Eric Stiphout in functie
“Mijn naam is Eric Stiphout, ik ben 69 jaar en woon sinds 1 jaar en 4 maanden in Roermond. Van oorsprong ben ik een Amsterdammer. Na 12 ambachten en 13 ongelukken, ben ik op mijn 25-ste naar de politieopleiding gegaan. Ik ben na de school begonnen aan het bureau Leidseplein. In dat pand zit nu de Buldog, een coffeeshop. Na een paar jaar straat agent ben ik in 1979 overgestapt naar de Verkeersdienst van Amsterdam, met name naar de motordienst.
Tekening door Jos Wiersema
De motordienst is/was, een grote familie (net als bij de burger motorclubs denk ik) en bestond in die tijd uit circa 80 motorrijders, enkele rij-instructeurs en kader leden.
Ik heb daar mijn rijbewijs A opleiding gekregen en afgereden bij het CBR. Daarna kreeg ik een voortgezette rijopleiding van 2 weken, waarbij je met je eigen instructeur door heel Nederland crost. Veel dijkwegen waar ze nu de motoren willen gaan weren. Ook motorgymnastiek maakte deel uit van de opleiding. Na deze grondige opleiding was de volgende opleiding de “zijspan-opleiding.” Voor mij duurde deze 1 week. Gedurende die week rij je met de instructeur in/op de bak. Je krijgt er wel dikke polsen van want de Hollandia bakken van de combi’s waren niet geremd. Bij remmen moest je dus het stuur wat naar rechts duwen/trekken om het gewicht van de bak met instructeur op te vangen. Bij het optrekken moest je juist naar links sturen om de rechts gemonteerde bak mee te trekken. We leerden ook nog wat kunstjes zoals met de bak in de lucht rijden.
Tijdens de surveillance haalden we die grappen ook wel uit. Na 2 jaar motoren rijden, op BMW’s en Guzzi’s, werd ik hoofdagent en kreeg een snelle auto opleiding, de HRT genoemd en dat staat voor hogere rijtechniek. We reden in de Alfa spider 2000 in politie uitvoering en met de golf GTI onopvallende auto. Deze opleiding duurde 2 weken. Mijn werkzaamheden bestonden nu uit de motorsurveillance in en om Amsterdam, begeleidingen van het Koninklijk Huis, zwaartransport begeleidingen en de autosnelweg surveillance met de Alfa’s met open dak, in de stijl van de Rijkspolitie Porschegroep. Wij reden zomer en winter door op de motoren en Alfa’s en als er veel sneeuw lag dan surveilleerde we op de combi’s.
Eric in de bak, tijdens de krakersrellen
Tijdens de krakers rellen in die tijd en de kroningsrellen werden wij bij de Mobiele Eenheid ingezet met de combi’s. Het leek wel oorlog soms en aan beide kanten vielen gewonden.
Na 5 jaar motordienst en ringwegsurveillance kreeg ik de kans om opgeleid te worden tot allround rijinstructeur. 10 maanden naar de Verkeersschool voor de Gemeentepolitie te Noordwijkerhout. Daar haalde ik mijn grote rijbewijzen C, D en E. Vervolgens de instructeurs opleidingen A, B, C, D, E, en het rijks-examen afgelegd.
Ondertussen kon ik best een beetje sturen op alles wat wielen heeft. Terug naar de Verkeersdienst waar de rijopleidingen ook onder vielen. Ik hield me bezig met de 2 weken durende Voortgezette rijopleidingen auto aan jonge politieagenten, met de cursus Hogere Rij-Techniek voor leden van het observatieteam en autosnelweg surveillanten, de Specialistische Rijopleiding SRO, opleidingen van M.E. Chauffeurs en chauffeurs op de waterwerpers. De motoropleidingen kon ik daarmee niet verenigen helaas.
Privé reed ik geen motor. Naast de gezinsauto was dat toen niet haalbaar.
In het jaar 2001, stond ik met een cursist achter het stuur, te wachten voor het rode verkeerslicht op de autoweg, de Haarlemmerweg te Amsterdam. De bestuurder van een busje zag ons en het verkeerslicht over het hoofd en knalde met volle vaart achter op onze Golf VR6. Hierbij heb ik een whiplash opgelopen en heb 9 maanden, 3x per week met begeleiding moeten revalideren. Het is vanaf hier nooit meer goed gekomen met mijn gezondheid en in 2002 ben ik helaas voor 100% afgekeurd.”
Na ongeveer 30 jaar van trouwe dienst, liet de lichamelijke gezondheid van Eric hem helaas flink in de steek, en daarover vertelde hij aan de redactie van Ikzoekeenmotor.nl het volgende:
“Ik wil jullie nog vertellen over de VIP behandeling die mijn oud collega’s, na 30 jaar voor mij bedacht hadden omdat ik regelmatig in het ziekenhuis lag met luchtweg of andere infecties. De oorzaak hier van is CLL, chronische lymfatische leukemie. Mijn weerstand is door deze ziekte bijna nihil. De kankercellen en de chemokuren schakelen massa’s witte loedlichaampjes (die je verdediging zijn tegen infecties) uit. Vorig jaar had ik 4 longontstekingen waarbij ik 3x opgenomen ben in het ziekenhuis en aan een infuus lag met speciale antibiotica want ik ben door dit alles ook nog eens overgevoelig of allergisch voor penicilline en diverse andere medicijnen. Ik hoop nog wat jaartjes mee te mogen doen maar het wordt steeds moeilijker om mij weer op de been te helpen. Een van de infectie ziekten, gordelroos, kreeg ik ruim 3 jaar geleden. De buitenkant is goed genezen maar binnen in zijn groepen zenuwen beschadigd en die herstellen maar niet. Daar door kan ik maar korte stukjes lopen en heb ik een scootmobiel aangeschaft. Groetjes Eric. ”
Ik (John/redactie) hoorde van Eric nog dit trouwens, als een PS op een latere e-mail:
“John in mijn eerste verhaal vergeet ik dat ik ook deel heb uitgemaakt van het demonstratieteam. Wij traden bijv. op tijdens taptoe Delft en op het Veronica’s motorsportgala in Ahoy Rotterdam. Zaten we met Vanessa en de Dollydots in één programma. Ik schrijf je hier later over, met een paar foto’s van dat we trainen.”
We houden vanuit de redactie contact met Eric. Blij dat hij zich hoe dan ook op “iets met wielen eronder blijft voortbewegen” al is het dan met wat minder halsbrekende capriolen dan vroeger. Eric, we zijn erg benieuwd naar meer verhalen van je. #WordtVervolgd
PASSIE voor MOTOREN! Tips, tricks, verhalen, filmpjes, motorbedrijven, motornieuws, motoren, motoroccasions, interviews, motorjobs, motorreizen, hier vind je alles!
